Na osnovu člana 146. Zakona o radu ("Službeni glasnik RS" broj 70/2001 i 73/2001) i člana 77. Posebnog kolektivnog ugovora za komunalna preduzeća grada Beograda ("Službeni list grada Beograda" broj 29/02, 5/03 i 11/03), Savez samostalnih sindikata Beograda - Sindikalna organizacija JKP "Zelenilo - Beograd" (u daljem tekstu: Sindikalna organizacija), generalni direktor i Izvršni odbor Skupštine grada Beograda, kao ovlašćeni organ osnivača (u daljem tekstu: osnivač) 30. maja 2003. godine zaključuju
POJEDINAČNI KOLEKTIVNI UGOVOR
JAVNOG KOMUNALNOG PREDUZEĆA "ZELENILO - BEOGRAD"
(Objavljen u "Sl. listu BGD", br. 14 od 31. maja 2003)
I - OSNOVNE ODREDBE
Član 1.
Ovim pojedinačnim kolektivnim ugovorom (u daljem tekstu: Ugovor) uređuju se prava, obaveze i odgovornosti iz oblasti rada i radnih odnosa zaposlenih u JKP "Zelenilo - Beograd" (u daljem tekstu: poslodavac) zaštita zaposlenih, zarade i ostale naknade zaposlenih, prava sindikata, obaveze poslodavca u obezbeđivanju i ostvarivanju prava zaposlenih po osnovu rada i međusobni odnosi potpisnika ovog ugovora.
Član 2.
Na prava, obaveze i odgovornosti koja nisu uređena ovim ugovorom neposredno se primenjuju odredbe zakona,
Opšteg kolektivnog ugovora i Posebnog kolektivnog ugovora.
Član 3.
Ovaj ugovor primenjuje se na sve zaposlene, osim na generalnog direktora, čija se prava, obaveze i odgovornosti uređuju posebnim ugovorom koji zaključuju generalni direktor i Upravni odbor.
II - RADNI ODNOS
1. Zasnivanje radnog odnosa
Član 4.
Radni odnos može da zasnuje lice koje ispunjava opšte uslove utvrđene zakonom i opštim aktom preduzeća o organizaciji i sistematizaciji poslova i radnih zadataka u preduzeću.
Zaposleni zasniva radni odnos zaključivanjem ugovora o radu.
Ugovorom o radu ne mogu se utvrditi manja prava i uslovi utvrđeni zakonom i ovim ugovorom.
2. Probni rad
Član 5.
Na radno mesto za koje je ugovorom o radu to predviđeno, zaposleni se prima na probni rad najduže tri meseca.
Probni rad, u smislu stava 1. ovog člana, ne može se utvrditi za pripravnika.
Probni rad se prema stručnoj spremi utvrđuje u trajanju od:
- za radna mesta za koja se traži visoka stručna sprema -VII stepen: 3 meseca;
- za radna mesta za koja se traži viša i srednja stručna spremaVI,ViIV stepen: 2 meseca;
- za ostala radna mesta: 1 mesec.
Za vreme probnog rada zaposleni i poslodavac mogu da otkažu ugovor o radu sa otkaznim rokom od pet radnih dana.
Probni rad prati i ocenjuje posebna komisija sastavljena od lica koja imaju najmanje isti stepen stručne spreme određene vrste zanimanja, kao i zaposleni koji je na probnom radu.
3. Pripravnici
Član 6.
Na radna mesta utvrđena opštim akom o organizaciji i sistematizaciji radnih mesta zaposleni se može primiti u radni odnos u svojstvu pripravnika.
Pripravnički staž za zaposlene sa visokom stručnom spremom traje 12 meseci, a sa višom i srednjom stručnom spremom šest meseci.
Pripravnik polaže stručni ispit pred komisijom za polaganje stručnog ispita ukoliko ugovorom o radu nije drugačije određeno.
Komisiju za polaganje stručnog ispita pripravnika obrazuje generalni direktor preduzeća, a sastavljena je od najmanje tri člana odgovarajuće školske spreme i struke, u odnosu na pripravnika koji polaže pripravnički ispit.
4. Radno vreme
Član 7.
Radno vreme zaposlenih iznosi 40 časova nedeljno.
Radni dan traje osam časova, a radna nedelja traje pet radnih dana.
Prema potrebama procesa rada i organizacionih delova može se utvrditi i klizno radno vreme na početku odnosno završetku radnog vremena, i to najviše do 1,5 časova.
Član 8.
Radno vreme između 22 časa i 6 časova narednog dana smatra se radom noću i predstavlja poseban uslov rada u pogledu utvrđivanja prava i zaštite zaposlenih.
Zaposleni može da radi noću duže od jedne nedelje uz njegovu pisanu saglasnost.
Član 9.
Zaposleni može radni odnos zasnovati i sa nepunim radnim vremenom na neodređeno vreme i određeno vreme u skladu sa zakonom, a svoja prava iz radnog odnosa ostvaruje srazmerno vremenu provedenom na radu i ostvarenim rezultatima rada.
Zaposleni koji radi sa nepunim radnim vremenom može za ostatak radnog vremena da zasnuje radni odnos kod drugog poslodavca.
Član 10.
Puno radno vreme može se skratiti zaposlenom koji radi na naročito teškim, napornim i za zdravlje štetnim poslovima, i to:
- za rad sa hemijskim sredstvima za zaštitu bilja,
- za rad sa hemijskim sredstvima za zaštitu bilja na kategorijama javnih zelenih površina (parkovi, skverovi, blokovsko zelenilo, park šume),
- za rad sa hemijskim sredstvima na održavanju fontana i javnih česama,
- za rad na čišćenju kanalizacione mreže na komunalnim objektima,
- za rad u drvoredu sa upotrebom hidraulične tehničke platforme do 12 metara visine i za vozače specijalnih mašina,
- za rad sa hemijskim sredstvima za zaštitu bilja u drvoredima u kategorijama linearnog zelenila, u drvoredu sa upotrebom hidraulične tehničke platforme više od 12 metara visine,
- u slučaju izvođenja radova na terenu na naročito niskim ili visokim temperaturama.
Član 11.
Skraćivanje radnog vremena vrši se srazmerno štetnom uticaju na zdravlje, odnosno radnu sposobnost zaposlenog, u zavisnosti od specifičnosti poslova i zadataka osnovne delatnosti preduzeća, a najviše 10 časova nedeljno, a na osnovu stručne analize.
Zaposleni koji radi skraćeno radno vreme ima sva prava kao da radi sa punim radnim vremenom.
Član 12.
Na zahtev poslodavca zaposleni je obavezan da radi duže od punog radnog vremena u slučaju više sile, iznenadnog povećanja obima posla i u drugim slučajevima kada je neophodno da se u određenom roku završi posao koji nije planiran.
Preduzeće može da uvede i rad duži od punog radnog vremena, u skladu sa zakonom, a prema potrebama poslova i zadataka.
Rad duži od punog radnog vremena ne može da traje duže od četiri časa dnevno, a najviše 240 časova u kalendarskoj godini.
Zabranjen je prekovremeni rad zaposlenog koji je mlađi od 18 godina.
Član 13.
Raspored radnog vremena utvrđuje generalni direktor preduzeća.
Član 14.
Generalni direktor preduzeća u skladu sa zakonom, može vršiti i preraspodelu radnog vremena posebnim rešenjem, i to:
- kad to zahteva priroda delatnosti radi obezbeđenja potrebnog obima i kvaliteta usluga,
- organizacije rada i boljeg korišćenja sredstava rada,
- zbog racionalnog korišćenja radnog vremena,
- izvršenje određenog posla u određenim rokovima.
Preraspodela radnog vremena na osnovu stava 1. mora se izvršiti tako da ukupno radno vreme zaposlenog u toku kalendarske godine u proseku ne bude duže od punog radnog vremena.
Član 15.
Preduzeće može zaposlenom kojem se vrši preraspodela radnog vremena, odnosno koji u kalendarskoj godini u određenom periodu radi duže, a u drugom kraće, da odredi da na drugi način i u drugom periodu koristi dnevni i nedeljni odmor, pod uslovom da mu se dnevni i nedeljni odmor obezbedi u obimu utvrđenom zakonom, ali u periodu koji ne može da bude duži od 30 dana.
Za vreme rada na poslovima iz stava 1. ovog člana zaposleni ima pravo na odmor između dva radna dana u trajanju od najmanje 10 časova neprekidno.
Zaposleni kome je radni odnos prestao pre isteka vremena za koji se vrši preraspodela, ima pravo da mu se časovi rada duži od punog radnog vremena preračunaju u puno radno vreme i priznaju u staž ili da mu se računaju kao časovi rada duži od punog radnog vremena.
5. Odmori i odsustva
A. Odmor u toku rada
Član 16.
Zaposleni koji radi sa punim radnim vremenom ima pravo na odmor u toku dnevnog rada u trajanju od 30 minuta, s tim da se ne može koristiti na početku ili kraju radnog vremena.
Zaposleni koji rade duže od četiri sata, a kraće od šest časova dnevno ima pravo na odmor u toku rada u trajanju od 15 minuta.