NAPOMENA:
Odlukom Ustavnog suda brojIUo-904/2010 ("Sl. glasnik RS", br. 16 od 20. februara 2013), utvrđuje se da Uredba o naknadi šteta na licima ("Službeni glasnik RS", broj 34/10) nije u saglasnosti sa Ustavom i zakonom i prestaje da važi danom objavljivanja Odluke Ustavnog suda u "Službenom glasniku Republike Srbije".
-----------------------------
Na osnovu člana 26. stav 2. Zakona o obaveznom osiguranju u saobraćaju ("Službeni glasnik RS", broj 51/09) i člana 42. stav 1. Zakona o Vladi ("Službeni glasnik RS", br. 55/05, 71/05 - ispravka, 101/07 i 65/08),
Vlada donosi

UREDBU

O NAKNADI ŠTETA NA LICIMA

(Objavljena u "Sl. glasniku RS", br. 34 od 21. maja 2010, 16/13)

Član 1.

Ovom uredbom se bliže uređuje način i kriterijumi za utvrđivanje materijalne štete i način i kriterijumi za utvrđivanje nematerijalne štete, zavisno od težine telesne povrede ili narušenog zdravlja, odnosno od stepena delimične onesposobljenosti za rad, kao i krug lica koja imaju pravo na naknadu i maksimalni iznos naknade za pretrpljene bolove usled smrti ili teškog invaliditeta nekog lica.

Član 2.

Osnov za novčanu naknadu za materijalnu štetu i nematerijalnu štetu je postojanje povrede telesnog integriteta nekog lica, izraženo u kontuzijama i nagnječenju nekog dela tela, oštećenju ili gubitku pojedinih delova tela, trajnom narušenju zdravlja ili smrti lica.

Član 3.

Pod materijalnom štetom u slučaju smrti, telesne povrede ili oštećenja zdravlja nekog lica, u smislu ove uredbe, podrazumeva se sva ona šteta koju je to lice imalo zbog povrede (troškovi lečenja, izgubljena zarada i sl.), odnosno bliski srodnik zbog smrti srodnika.
Naknada štete iz stava 1. ovog člana obuhvata:
1) troškove lečenja i rehabilitacije;
2) izgubljenu zaradu za vreme privremene sprečenosti za rad;
3) izgubljenu zaradu u slučaju trajne delimične ili potpune nesposobnosti za rad;
4) naknadu za izgubljeno izdržavanje;
5) troškove sahrane;
6) troškove tuđe nege i pomoći.

Član 4.

Troškovi lečenja i rehabilitacije su materijalni troškovi nastali u postupku lečenja i rehabilitacije povređenog lica u zdravstvenoj ustanovi, odnosno drugom obliku zdravstvene službe (privatna praksa), koji uključuju i troškove primenjene medicinske terapije, lekova i medicinskih sredstava.
Troškovi lečenja i rehabilitacije nadoknađuju se u visini stvarnih troškova lečenja i rehabilitacije, na osnovu računa zdravstvene ustanove uz priložen izvod o pruženim zdravstvenim uslugama i drugim troškovima na osnovu medicinske dokumentacije koju vodi zdravstvena ustanova, odnosno drugi oblik zdravstvene službe (privatna praksa), a koji su bili nužni i neophodni u skladu sa savremenim dostignućima medicinske nauke i prakse Republike Srbije, odnosno u skladu sa priznatim standardima od strane osiguravača.

Član 5.

Naknada izgubljene zarade za vreme privremene sprečenosti za rad predstavlja naknadu koja pripada oštećenom koji tokom privremene sprečenosti za rad nije bio sposoban da obavlja svoje redovne radne obaveze, koja je u skladu sa zakonskim i podzakonskim propisima, te zbog toga nije ostvario zaradu koja bi mu inače pripadala u skladu sa zakonom kojim se uređuju radni odnosi (da nije pretrpeo telesnu povredu ili oštećenja zdravlja u saobraćajnoj nezgodi).
Naknada iz stava 1. ovog člana određuje se na osnovu razlike između naknade zarade koju je povređeni imao tokom perioda privremene sprečenosti za rad i zarade koju bi ostvario da nije došlo do štetnog događaja.
Naknada iz stava 2. ovog člana određuje se u jednokratnom novčanom iznosu.

Član 6.

Izgubljena zarada zbog trajne delimične ili potpune nesposobnosti za rad predstavlja izgubljenu zaradu u skladu sa zakonskim i podzakonskim propisima koja nastaje od momenta okončanja lečenja do momenta dok ta nesposobnost traje.
Naknada štete za izgubljenu zaradu iz stava 1. ovog člana, u slučaju trajne delimične nesposobnosti za rad, određuje se na osnovu razlike odnosa zarade koju je oštećeni ostvarivao pre povređivanja i prosečne zarade u datoj delatnosti u mesecu kada je oštećeni povređen, i odnosa zarade koju oštećeni ostvaruje nakon povređivanja i prosečne zarade u datoj delatnosti u prvom mesecu rada oštećenog nakon povređivanja.
Naknada štete za izgubljenu zaradu iz stava 1. ovog člana, u slučaju trajne potpune nesposobnosti za rad, određuje se na osnovu odnosa zarade koju je oštećeni ostvarivao pre povređivanja i prosečne zarade u datoj delatnosti u mesecu kada je oštećeni povređen i prosečne zarade u datoj delatnosti.
Naknada štete za izgubljenu zaradu iz st. 2. i 3. ovog člana određuje se u vidu mesečne novčane rente.
U slučaju da su potrebe oštećenog trajno povećane ili su mogućnost njegovog daljeg razvijanja i napredovanja uništene ili smanjene, mesečna novčana renta iz stava 4. ovog člana uvećava se za naknadu za navedenu štetu.

Član 7.

Naknada za izgubljeno izdržavanje se određuje i isplaćuje licu koje je poginuli u saobraćajnoj nesreći izdržavao ili redovno pomagao, kao i ono koje je po zakonu imalo pravo zahtevati izdržavanje od poginulog.
Iznos naknade iz stava 1. ovog člana, u vidu mesečne novčane rente ne može biti veća od onoga što bi oštećeni dobijao od poginulog.

Član 8.

Troškovi sahrane su troškovi koji su neophodni da bi se lice sahranilo, shodno običajima mesta u kome se sahrana obavlja.
Troškovi iz stava 1. ovog člana obuhvataju troškove prevoza pokojnika do mesta sahrane, troškove nabavke odeće za pokojnika, troškove nabavke sanduka i pogrebne opreme, troškove nabavke odeće žalosti (crnine) za najbližu rodbinu, troškove daće i troškove nadgrobnog spomenika.
Naknada troškova iz stava 2. ovog člana određuje se u visini učinjenih stvarnih troškova, na osnovu računa za svaki vid troška, ali najviše do visine prosečnih cena za svaki vid troška u mestu gde se sahrana obavlja.
Naknadu troškova nabavke odeće žalosti (crnine) mogu ostvariti lica koja imaju pravo na novčanu naknadu za pretrpljene duševne bolove zbog smrti bliskog lica.

Član 9.

Troškovi tuđe nege i pomoći su materijalni troškovi nastali za one usluge povređenom licu koje omogućavaju njegovo zadovoljenje osnovnih bioloških potreba (uzimanje hrane, oblačenje i svlačenje, lična higijena, vršenje redovnih fizioloških potreba, kretanje sa pomagalima ili bez njih), ako navedene potrebe ne može sam da zadovolji usled potpunog ili delimičnog onesposobljavanja nekog organa.
Troškovi tuđe nege i pomoći nadoknađuju se u visini stvarnih troškova tuđe nege i pomoći, saglasno obimu tuđe nege i pomoći koja se mora ukazati povređenom licu, a najviše do prosečne zarade koju ostvaruju zdravstveni radnici odgovarajuće stručne spreme koji obavljaju ovu vrstu poslova.
Naknada troškova tuđe nege i pomoći iz stava 2. ovog člana određuje se u vidu mesečne novčane rente.

Član 10.

Nematerijalna šteta se nadoknađuje nezavisno od naknade materijalne štete.
Nematerijalna šteta, kao posledica saobraćajne nezgode, u smislu ove uredbe, obuhvata sledeće vidove:
1) fizički bol;
2) duševni bol zbog umanjenja opšte životne aktivnosti;
3) pretrpljeni strah;
4) duševni bol zbog naruženosti;
5) duševni bol zbog smrti bliskog lica;
6) duševni bol zbog naročito teškog invaliditeta bliskog lica.

Član 11.

Fizički bol je subjektivno osećanje koje se javlja kod povređenog lica u momentu povređivanja i traje za vreme lečenja.
Pri utvrđivanju visine naknade štete za pretrpljeni fizički bol, u obzir se posebno uzima jačina i trajanje pretrpljenih fizičkih bolova, budući bolovi, procenat umanjenja opšte životne aktivnosti, kao i uzrast povređenog lica, njegovo opšte zdravstveno stanje, vrsta i karakter povreda i moguće umanjenje inteziteta bolova kroz odgovarajuću terapiju i lekove.
Naknada za fizički bol se ne isplaćuje za bolove slabog