Na osnovu člana 76. stav 3. Zakona o veterinarstvu ("Službeni glasnik RS", broj 91/05),
Ministar poljoprivrede, šumarstva i vodoprivrede donosi

PRAVILNIK

O VETERINARSKO-SANITARNIM USLOVIMA OBJEKATA ZA UZGOJ I DRŽANjE KOPITARA, PAPKARA, ŽIVINE I KUNIĆA

(Objavljen u "Sl. glasniku RS", br. 81 od 29. septembra 2006)

I. UVODNE ODREDBE

Član 1.

Ovim pravilnikom bliže se propisuju veterinarsko-sanitarni uslovi koje u pogledu izgradnje, odnosno rekonstrukcije mora da ispunjava objekat za uzgoj i držanje kopitara, papkara, živine i kunića (u daljem tekstu: farma).

Član 2.

Pojedini izrazi upotrebljeni u ovom pravilniku imaju sledeće značenje:
1) farma jeste gazdinstvo u kojem se drži ili uzgaja 20 i više grla kopitara, papkara (20 i više grla goveda, 100 i više grla svinja, 150 i više grla ovaca i koza) ili 350 i više jedinki živine i kunića (u daljem tekstu: životinje);
2) gazdinstvo jeste objekat i prostor u kojem se drže ili uzgajaju životinje;
3) uslovno grlo jeste životinja ili skup životinja težine 500 kg računajući najveću težinu proizvodne kategorije.

II. USLOVI U POGLEDU IZGRADNjE, ODNOSNO REKONSTRUKCIJE

1. Opšti uslovi

Član 3.

Farma može da se gradi na:
1) lokaciji koja se nalazi na području i u zoni koja, u zavisnosti od vrste i broja životinja, kao i ekoloških uslova ne ugrožava niti bi bila ugrožena od stambenih i drugih objekata u bližoj ili daljoj okolini u skladu sa zakonom kojim se uređuje izgradnja i rekonstrukcija objekata;
2) kompaktnom zemljištu koje ne sme biti podvodno i koje mora imati dobre otoke atmosferskih voda;
3) lokaciji koja se nalazi izvan zone koja može biti ugrožena poplavom i klizanjem terena.

Član 4.

Farma mora da bude izgrađena tako da omogući odgovarajuće mikroklimatske i zoohigijenske uslove zavisno od vrste životinja.

Član 5.

U jednom objektu na farmi ne može da se drži više vrsta životinja.

Član 6.

Krug farme mora:
1) da bude dovoljno prostran, da odgovara kapacitetu, broju i veličini izgrađenih objekata kako bi se obezbedila njihova funkcionalna povezanost i međusobna udaljenost;
2) da ima ulaz koji je kontrolisan ili pod nadzorom i na kojem se obavezno vodi evidencija o ulasku i izlasku ljudi, životinja i vozila iz kruga farme;
3) da bude ograđen ogradom koja sprečava nekontrolisan ulazak ljudi i životinja;
4) da bude uredno i redovno održavan.

Član 7.

Prilazni putevi i putevi u krugu farme moraju da budu dovoljno široki i izgrađeni od čvrstog materijala ili moraju da imaju podlogu od šljunka.
Ispred svakog objekta na farmi mora biti betonirana ili asfaltirana površina za lakše kretanje vozila.
Putevi u krugu farme moraju biti pogodni za čišćenje i pranje, a uz njih mora da se nalazi dovoljan broj hidranata i slivnika.

Član 8.

Putevi koji se koriste za dovoz životinja, hrane za životinje, čistih prostirki i opreme ne smeju da se ukrštaju sa putevima koji se koriste za odvoz stajskog đubriva, otpadnih voda i leševa životinja.

Član 9.

Farma mora biti snabdevena dovoljnom količinom vode za piće iz javnog vodovoda ili sopstvenog bunara.
Voda za piće mora biti kontrolisana i mora da ispunjava standarde propisane za pijaću vodu.
Za pranje objekata i puteva može se koristiti i voda koja ne ispunjava propisane standarde za pijaću vodu.

Član 10.

Atmosferske vode mogu se ulivati u kanalizaciju ili u prirodni recipijent bez prečišćavanja.
Otpadne vode koje nastaju tokom proizvodnog procesa ili pranja objekta i opreme moraju se sakupljati u vodonepropusne ispuste i moraju da se prečišćavaju pre ispuštanja u prirodne recipijente.
Odvod otpadne vode iz stava 2. ovog člana na obradive površine mora biti u skladu sa propisima kojima se uređuje zaštita životne sredine.
Fekalne vode sakupljaju se u odvojene septičke jame ili se ispuštaju u kanalizaciju.

Član 11.

Prostor za odlaganje i zbrinjavanje stajskog đubriva iz objekta mora biti smešten, odnosno izgrađen tako da se spreči zagađivanje okoline i širenje uzročnika zaraznih bolesti životinja i ljudi, nasuprot pravcu glavnih vetrova i mora da bude udaljen najmanje 50 metara od objekta za životinje.