Na osnovu člana 33. stav 6. Zakona o zaštiti bilja ("Službeni list SRJ", br. 24/98), savezni ministar privrede i unutrašnje trgovine donosi

PRAVILNIK

O NAČINU UNIŠTAVANjA BILjA ZA KOJE SU NAREĐENE MERE UNIŠTAVANjA

(Objavljen u "Sl. listu SRJ", br. 67 od 14. decembra 2001)

Član 1.

Ovim pravilnikom propisuju se načini uništavanja bilja na kojima se utvrdi prisustvo štetnih organizama (biljnih bolesti, štetočina i korova) iznad dozvoljenog procenta (zaraženo bilje) ili bilja za koje su naređene druge mere uništavanja od strane nadležnog organa za poslove zaštite bilja (u daljem tekstu: nadležni savezni organ).

Član 2.

Bilje (seme, rasad, sadni materijal i dr.) iz člana 1. ovog pravilnika, za koje su naređene mere uništavanja, može se uništiti spaljivanjem, tretiranjem sredstvima za zaštitu bilja (pesticidima), zakopavanjem ili zatrpavanjem, na način kojim se onemogućava širenje štetnih organizama i koji garantuje da se ostacima tog bilja ne mogu širiti ovi organizmi.

Član 3.

Spaljivanjem se uništava seme poljoprivrednog i šumskog bilja, drvenasti sadni materijal i ambalaža, kao i suve lukovice i korenasto krtolasto bilje.
Spaljivanje iz stava 1. ovog člana vrši se uređajima za spaljivanje (kontrolisano uništavanje u pećima na visokim temperaturama) ili u posebnim jamama, na mestima na kojima ne postoji opasnost od požara po okolinu (javne deponije i sl).

Član 4.

Tretiranjem sredstvima za zaštitu bilja (pesticidima) uništava se zeljasto bilje.
Posle završenog tretiranja bilja iz stava 1. ovog člana, vrši se zaoravanje ili zakopavanje.

Član 5.

Zakopavanjem se uništava korenasto-krtolasto bilje, lukovice, ambalaža i drugo bilje koje se ne može uništiti na drugi način, kao i bilje koje je trajno zagađeno sredstvima za zaštitu bilja (pesticidima).
Zakopavanje iz stava 1. ovog člana vrši se u jamama, tako da se iznad bilja koje se uništava nalazi sloj zemlje debljine od najmanje jednog metra, koji mora biti sabijen u nivou sa okolinom terena.
Zakopavanje se može vršiti na neobradivim, nepoljoprivrednim površinama, mora biti vidno označeno i udaljeno od voda (izvorišta voda, jezera, bunara, reka) najmanje 500 metara.
Zakopavanje iz stava 1. ovog člana vrši se na mestu koje odredi nadležni organ, koji je naredio uništavanje bilja.
Izuzetno od stava 1. ovog člana, metalna, plastična-višeslojna i aluminijumska ambalaža mora se uništavati u centrima za kontrolisano uništavanje ambalaže pesticida.

Član 6.

Zaoravanjem se uništavaju biljne vrste čije je gajenje zabranjeno, a koje su prispele na granični prelaz i to pre obrazovanja reproduktivnih organa.
Zaoravanje iz stava 1. ovog člana može se primeniti samo na bilje na kome nije utvrđeno prisustvo štetnih organizama, zbog kojih je zabranjeno gajenje tog bilja.

Član 7.

Ako se utvrdi prisustvo štetnih organizama iznad dozvoljenog procenta na bilju čije je gajenje zabranjeno, primenjivaće se odredbe ovog pravilnika kojima se reguliše način uništavanja zaraženog bilja.

Član 8.

Transportno sredstvo koje je služilo za prevoz zaraženog bilja mora biti podvrgnuto dezinfekciji, odnosno dezinsekciji.

Član 9.

Ovaj pravilnik stupa na snagu 1. januara 2002. godine.