Na osnovu člana 10, stav 2. Zakona o zdravstvenoj zaštiti životinja ("Službeni glasnik SRS", br. 28/77 i 37/77), Republički sekretarijat za za poljoprivredu, šumarstvo i vodoprivredu, donosi

PRAVILNIK

O NAČINU SPROVOĐENjA ZAŠTITNIH (PREVENTIVNIH) CEPLjENjA ŽIVOTINjA, DIJAGNOSTIČKIH I DRUGIH ISPITIVANjA

(Objavljen u "Sl. glasniku SRS", br. 15/80)

I. OPŠTE ODREDBE

Član 1.

Ovim pravilnikom propisuje se način sprovođenja zaštitnih (preventivnih) cepljenja životinja, dijagnostičkih i drugih ispitivanja radi sprečavanja pojava zaraznih bolesti životinja iz člana 2. Zakona o zdravstvenoj zaštiti životinja.

Član 2.

Zarazne bolesti životinja za čije se sprečavanje i suzbijanje preduzimaju preventivne mere iz člana 1. ovog pravilnika su:
- aujeskijeva bolest (Morbus Aujeszky),
- zarazno zapaljenje vimena (Agalactia contagiosa bovum),
- šuštavac (Gangrena emphysematosa),
- enterotoksemija ovaca i jaganjaca (Enterotoxemia infectiosa ovium),
- respiratorno oboljenje goveda (Rhinotracheitis infectiosa bovum),
- zrazno zapaljenje papaka ovaca (zarazna {epavost ovaca),
- kolera (Pasteurellosis),
- boginje (Variola avium),
- epidemični tremor (Encerhalomyelitis avium),
- zarazni bronhit živine (Bronchitis infectiosa),
- gumboro bolest (I.B.D.),
- piroplazmoza (Piroplasmosis),
- šuga domaćih životinja (Scabies),
- trihomonijaza (Trichomoniasis),
- metiljavost (Fasciolosis),
- varoatoza (Varoatosis).

II. POSEBNE ODREDBE

Aujeskijeva bolest (Morbus Aujeszky)

Član 3.

Aujeskijeva bolest se klinički ustanovljava kada su znaci bolesti jasno izraženi i kada se bolest javlja u tipičnoj formi.

Član 4.

U laboratorijskoj dijagnostici prisutnost virusa se dokazuje preko kulture tkiva (citopatogeniefekat), fluorescentnom mikroskopijom ili biološkim ogledom na pacovima ili kunićima.

Član 5.

Radi preveniranja Aujeskijeve bolesti vrši se:
- redovna vakcinacija kojom se održava nivo imuniteta u farmama, odnosno dvorištima svinja u kojima se Aujeskijeva bolest enzootski javlja,
- kontrola zdravstvenog stanja životinja u zapatima iz kojih se

Član 6.

Kada se zaraza utvrdi, zaraženi objekat, odnosno dvorište zatvara se i sprovodi kontumacija pasa i mačaka, deratizacija i tekuća dezinfekcija.
U ugroženim objektima i dvorištima vrši se vakcinacija svinja protiv Aujeskijeve bolesti.

Član 7.

Po isteku roka od 14 dana od poslednjeg uginuća, klanja ili ozdravljenja, ako su preostale svinje vakcinisane i sprovedena završna dezinfekcija, smatra se da je zaraza prestala.

Zarazno zapaljenje vimena (Agalactia contagiosa bovum)

Član 8.

Sumnja na zarazno presušenje vimena ustanovljava se na osnovu kliničkog nalaza (promena organoleptičkog svojstva mleka), a dijagnoza bakteriološkim ispitivanjem mleka.

Član 9.

Klinički pregled mleka na zarazno presušenje vimena obuhvata najmanje jednu od priznatih brzih metoda. U slučaju pozitivne brze kliničke probe uzorci mleka ispituju se bakteriološki.

Član 10.

Kada se utvrdi zarazno presušenje vimena, obustavlja se promet mleka i mlečnih proizvoda od obolele životinje, sprovodi se lečenje obolele životinje, odvajanje zdravih od obolele životinje i vrši se čišćenje, pranje i dezinfekcija objekta.
Pet dana posle završenog lečenja mleko se može "upotrebljavati za ishranu ljudi. Zdravstveno stanje vimena kontroliše se ponovo posle najmanje 15 dana od obavljenog lečenja bakteriološkim pregledom.
Ako su rezultati bakteriološkog pregleda negativni i ako je sprovedena završna dezinfekcija objekta, prestaju mere za suzbijanje zaraze.

Šuštavac (Gangrena amphysematosa)

Član 11.

Radi sprečavanja pojave, sprovode se u distriktima šuštavca sledeće mere:
- evidentiranje zaraženih pašnjaka, zabrana napasanja životinja na njima, odnosno zabrana pripremanja hrane za životinje sa njih.
- vakcinacija svih prijemljivih goveda i ovaca pre izgona na pašu,
- dezinfekcija stajskog đubriva pre korišćenja biološkim putem.

Član 12.

Sumnja na šuštavac ustanovljava se na osnovu kliničkog i patoanatomskog nalaza, a dijagnoza bakteriološkim pregledom.
Za bakteriološki pregled materijal se uzima posle uginuća životinje - najkasnije do 12 časova u letnjem, odnosno do 24 časa u zimskom periodu. Za dijagnozu je potrebno da se uzme mišićno tkivo, parče slezine i krv.

Član 13.

U slučaju pojave zaraze u dvorištu (objektu farme) zdrave životinje se odmah izdvajaju.
Lečenje obolelih životinja obavlja se hiperimunim serumom i hemoterapijom.
Sve ugrožene životinje serumizuju se, a zatim vakcinišu, a upotrebljavana hrana zamenjuje se drugom zdravom hranom.

Član 14.

Leševi životinja uginulih od šuštavca neškodljivo se uklanjaju.
Mesto gde je životinja bolovala i predmeti koji su bili u kontaktu sa obolelom životinjom dezinfikuju se.

Član 15.

Po isteku 7 dana od ozdravljenja obolele životinje ili njenog uginuća i sprovedene dezinfekcije, smatra se da je zaraza prestala.

Enterotoksemija ovaca i jaganjaca (Enterotehemia infectiosa ovium)

Član 16.

Sumnja na enterotoksemiju ovaca i jaganjaca ustanovljava se na osnovu kliničkog i patoanatomskog nalaza, a dijagnoza bakteriološkim pregledom.
Za bakteriološko ispitivanje uzima se ceo leš ili podvezano crevo sa parenhimatoznim organima (jetra, bubreg, slezina, limfni čvor) ili šuplja neotvorena kost.

Član 17.

U rejonima sa stacionarnim pojavljivanjem zaraze, svake godine se obavlja vakcinacija ovaca i jaganjaca u vreme kad nema zaraze.

Respiratorno oboljenje goveda (Rhinotracheitis infectiosa bovum)

Član 18.

U slučaju sumnje na respiratorno oboljenje goveda sprovodi se laboratorijska dijagnostika i to:
- dokazivanjem prisustva antitela u krvi,
- izolacijom virusa sa sluzokože respiratornih i genitalnih organa,
- pregledom organa uginulih ili prinudno zaklanih životinja i pobačenih plodova (imunofluorescencija i kultura tkiva).

Član 19.

Bikovi kod kojih je ustanovljeno respiratorno oboljenje ne upotrebljavaju se za prirodno parenje i veštačko osemenjavanje.

Član 20.

Radi sprečavanja pojave respiratornog oboljenja u ugroženim zapatima sprovodi se zaštitna vakcinacija.

Član 21.

Po isteku roka od 21 dan posle izlečenja, prinudnog klanja ili uginuća poslednje obolele životinje, sprovedene vakcinacije svih prijemljivih životinja i obavljene završne dezinfekcije, dvorište (objekat farme) smatra se slobodnim od oboljenja.

Zarazna šepavost ovaca

Član 22.

Dijagnoza zarazne šepavosti ovaca ustanovljava se na osnovu patoanatomskih promena na obolelom papku i bakteriološkim nalazom.

Član 23.

Pašnjak na kome su napasana zaražena stada i objekti na kojima su napajana zaražena stada, ne koriste se za napasanje, odnosno napajanje zdravih stada, najmanje dve nedelje po prestanku zaraze.

Član 24.

Obolele životinje odvajaju se od zdravih i tretiraju hirurški, medikamentozno i imunološki (lekovitim dozama vakcine).
Ostale životinje iz stada preventivno se tretiraju imunološki (preventivnim dozama vakcine) kao i medikamentozno u vremenskim intervalima, koji zavise od uslova držanja i metodoloških uslova.

Član 25.

Po isteku roka od 21 dan posle sprovedenog lečenja, vakcinacije, prestanka kliničkih simptoma oboljenja i sprovedene