NAPOMENA REDAKCIJE:
Odredba člana 284. Zakona o radu ("Sl. glasnik RS", br. 24/2005, 61/2005) glasi:
Odredbe kolektivnog ugovora koji je na snazi na dan stupanja na snagu ovog zakona, a koje nisu u suprotnosti sa ovim zakonom, ostaju na snazi do zaključivanja kolektivnog ugovora u skladu sa ovim zakonom.
Odredbe opšteg i posebnih kolektivnih ugovora zaključenih pre 21. decembra 2001. godine, a koje su na snazi na dan stupanja na snagu ovog zakona i koje nisu u suprotnosti sa ovim zakonom ostaju na snazi do zakljucivanja kolektivnih ugovora u skladu sa ovim zakonom, a najduže šest meseci od dana stupanja na snagu ovog zakona.
-----------------------------
Na osnovu člana 123. stav 2. Zakona o radnim odnosima ("Službeni glasnik Republike Srbije", broj 55/96),
Sindikat radnika građevinarstva i IGM Srbije i Odbor za građevinarstvo IGM i stambenu privredu u Privrednoj komori Srbije zaključili su

POSEBAN

KOLEKTIVNI UGOVOR ZA IZVOĐENjE RADOVA U INOSTRANSTVU U OBLASTI GRAĐEVINARSTVA

(Objavljen u "Sl. glasniku RS", br. 29 od 14. avgusta 1998)

I. OSNOVNE ODREDBE

Član 1.

Ovim kolektivnim ugovorom uređuju se prava, obaveze i odgovornosti između zaposlenih i poslodavaca koji izvode radove iz oblasti građevinarstva u inostranstvu, kao i međusobni odnosi potpisnika ovog ugovora.
Pod radovima u inostranstvu u smislu stava 1. ovog člana, smatraju se: visokogradnja, niskogradnja, montažnoinstalaterski i zanatsko završni radovi, proizvodnja kamena i šljunka, proizvodnja građevinskog materijala, projektovanje, inženjering, konsalting i dr. (u daljem tekstu: ino-radovi).

Član 2.

Ovaj kolektivni ugovor se neposredno primenjuje, izuzev odredaba za čiju primenu je neophodno potpunije uređivanje u pojedinačnom kolektivnom ugovoru.

Član 3.

Odredbe Pojedinačnog kolektivnog ugovora i ugovora o radu kojima su utvrđeni nepovoljniji uslovi rada i kojima se zaposlenima daju manja prava u odnosu na ovaj kolektivni ugovor, ništave su i u tom slučaju primenjuju se odredbe ovog ugovora.

II. RASPOREĐIVANjE ZAPOSLENIH

Član 4.

Zaposleni se može rasporediti iz SRJ u zemlju izvođenja ino-radova, na svako radno mesto koje odgovara stepenu i vrsti njegove stručne spreme, znanju i sposobnosti.
Izuzetno uz svoju pisanu saglasnost, zaposleni se može rasporediti sa jednog na drugo gradilište u različitim zemljama bez prethodnog vraćanja u SRJ, kao i sa jednog na drugo gradilište u istoj zemlji, ako se radovi obavljaju pod izuzetno nepovoljnim klimatskim i drugim uslovima.

Član 5.

Zaposleni se raspoređuje na rad na ino-radove rešenjem direktora koji sadrži:
- zemlju i mesto rada, naziv radnog mesta i period na koji se zaposleni upućuje,
- cenu rada radnog mesta, elemente za utvrđivanje zarade i dodatka na zaradu i ostala lična primanja koja su uređena pojedinačnim kolektivnim ugovorom,
- uslove rada, sredstva lične zaštite na radu, radno vreme i raspored radnog vremena, odmor i godišnji odmor, odsustvo sa rada i druge bitne elemente koji se regulišu ugovorom o radu.

Član 6.

Poslodavac može rasporediti zaposlenog na ino-radove, ako je:
- u radnom odnosu,
- fizički i psihički zdrav i sposoban za obavljanje poslova i radnih zadataka na koje se raspoređuje, što se dokazuje uverenjem nadležne lekarske komisije,
- ako poseduje odgovarajuću stručnu spremu ili je stručno osposobljen i poseduje radno iskustvo za obavljanje poslova i radnih zadataka na koje se upućuje,
- poslodavac obezbedio uslove za rad u skladu sa ovim kolektivnim ugovorom i zaštitu na radu u skladu sa pozitivnim propisima.

Član 7.

Zaposleni ima pravo da odbije raspoređivanje na ino-radove u slučajevima:
- potrebe za sređivanjem ličnih i porodičnih prilika neposredno posle smrti člana uže porodice, najduže 60 dana,
- teške bolesti člana uže porodice ili lica koje je radnik dužan da izdržava, u slučaju kada nadležna lekarska komisija utvrdi da je takvom licu neophodna tuđa nega i pomoć,
- dovršetka započetog školovanja ili stručnog usavršavanja na koje ga je uputio poslodavac ili ako je usavršavanje i školovanje značajno za poslodavca,
- ako nije proteklo 6 meseci od povratka sa rada u inostranstvu,
- ako mu nisu obezbeđeni uslovi predviđeni ovim ugovorom i pojedinačnim kolektivnim ugovorom,
- i u drugim slučajevima utvrđenim pojedinačnim kolektivnim ugovorom.

Član 8.

Poslodavac ne može uputiti zaposlenog na rad u inostranstvo, ukoliko nu nije obezbedio radnu i boravišnu dozvolu.

Član 9.

Poslodavac ne može rasporediti zaposlenog na ino-radove bez njegove pisane saglasnosti, i to:
- invalida,
- radnicu za vreme trudnoće,
- samohranog roditelja čije dete ima manje od 18 godina,
- radnicu čije dete nije završilo osmogodišnju školu,
- radnika sa maloletnim detetom kome se bračni drug nalazi u inostranstvu ili na terenu u SRJ.
Poslodavac ne može rasporediti na rad u inostranstvu radnicu, odnosno radnika mlađeg od 18 godina ako se rad obavlja noću, odnosno na radno mesto na kome se obavljaju teški fizički poslovi, radovi pod zemljom ili vodom, niti na poslove koji bi mogli štetno i sa povećanim rizikom da utiču na njihovo zdravlje i život.

Član 10.

Zaposleni se raspoređuje na ino-radove na određeno vreme do 12 meseci, a uz svoju saglasnost najduže 24 meseca.

Član 11.

Ukoliko poslodavac nema zaposlenog odgovarajućeg profila i struke, može zaposlenog drugog poslodavca, uz njegovu saglasnost, koji je kod njega privremeno raspoređen, rasporediti na ino-radove, u skladu sa zakonom i ovim kolektivnim ugovorom.

Član 12.

Zaposleni ima pravo na dolazak u zemlju o trošku poslodavca u slučaju:
- rođenja deteta,
- smrti člana uže porodice, roditelja, usvojioca, brata ili sestre zaposlenog,
- i u drugim slučajevima predviđenim pojedinačnim kolektivnim ugovorom.

Član 13.

Poslodavac može da vrati zaposlenog o njegovom trošku u SRJ:
- kada to zahteva organ zemlje u kojoj se izvode radovi ili nadležni organ investitora,
- ako postoji osnovana sumnja da je učinio krivično delo,
- ako prekrši zakone ili običaj zemlje u kojoj je upućen na rad.
U ostalim slučajevima troškove povratka zaposlenih u zemlji snosi poslodavac.

Član 14.

Poslodavac o svom trošku organizuje obaveznu pripremu zaposlenih za rad u inostranstvu, tako što ih blagovremeno informiše o uslovima življenjima i rada u zemlji gde se radovi izvode, organizuje zdravstvene preglede, obezbeđuje putne i druge isprave.
Radi pripreme zaposlenih za odlazak na privremeni rad u inostranstvo, poslodavac odobrava radniku plaćeno odsustvo u trajanju od najmanje pet radnih dana.

III. RADNO VREME

Član 15.

Puno radno vreme zaposlenog u radnoj nedelji iznosi 40 časova. Raspored, početak i završetak radnog vremena, određuje direktor poslodavca.
Rad duži od punog radnog vremena koji se u skladu sa pojedinačnim kolektivnim ugovorom predvidi za izvršenje posla koji u određenom roku nije mogao da se izvrši, ne može da traje duže od 10 časova nedeljno po zaposlenom.

Član 16.

Preraspodela ukupnog radnog vremena vrši se u skladu sa zakonom i kolektivnim ugovorom, s tim da radno vreme u toku jednog meseca za vreme rada u inostranstvu u proseku ne može biti duže od 9 (devet) časova dnevno.

Član 17.

Zaposlenima na ino-radovima dani državnih i verskih praznika SRJ zamenjuju se praznicima zemlje u kojoj se radovi izvode.
Kada nema uslova za uvođenje preraspodele