Skupština Advokatske komore Srbije, na osnovu člana 65. stav 1. tačka 12, člana 65. stav 2, člana 68. Zakona o advokaturi ("Službeni glasnik RS", broj 31/2011) i člana 19. stav 1. tačka 1. alineja 3, čl. 279. i 303. Statuta Advokatske komore Srbije ("Službeni glasnik RS", broj 85/2011),
- polazeći od Osnovnih principa o ulozi advokata, usvojenih na Osmom kongresu Ujedinjenih nacija o prevenciji kriminala i postupanju sa učiniocima krivičnih dela, održanom u Havani od 27. avgusta do 7. septembra 1990. godine;
- uzimajući u obzir Kodeks profesionalne etike advokata Evropske unije, usvojen na plenarnoj sednici Saveta advokatskih komora Evropske unije (CCBE) 28. oktobra 1988. godine, a dopunjen na plenarnim sednicama održanim 28. novembra 1998. godine, 6. decembra 2002. godine i 19. maja 2006. godine, Preporuku Komiteta ministara Saveta Evrope od 25. oktobra 2000. godine (2000) 21, pod nazivom "Sloboda obavljanja advokatske profesije", Međunarodnu konvenciju o zaštiti prava odbrane, donetu i deponovanu u Advokatskoj komori Pariza 26. juna 1987. godine, kojoj je Savez republičkih i pokrajinskih advokatskih komora Jugoslavije, kao pravni prethodnik Advokatske komore Srbije, pristupio u Novom Sadu 25. marta 1995. godine i Principe ponašanja u advokaturi, usvojene 28. maja 2011. godine od strane Međunarodne advokatske komore (IBA);
- imajući u vidu međunarodne pravne standarde srodnih profesija, kao što su, inter allia, Osnovna načela o nezavisnosti sudstva, usvojena na Sedmom kongresu Ujedinjenih nacija o prevenciji kriminala i postupanju sa učiniocima krivičnih dela održanom u Milanu od 26. avgusta do 6. septembra 1985. godine, Kodeks minimalnih standarda sudske nezavisnosti, donet od strane Međunarodne unije advokata u Nju Delhiju 1982. godine, Univerzalna deklaracija o nezavisnosti sudstva, usvojena u Montrealu 1983. godine, Bangalorski principi sudijske nezavisnosti podržani na Generalnoj skupštini Komisije Ujedinjenih nacija za ljudska prava u 2003. godini i Uputstva o ulozi tužilaca, usvojena na Osmom kongresu Ujedinjenih nacija o prevenciji kriminala i postupanju sa učiniocima krivičnih dela, održanom u Havani od 27. avgusta do 7. septembra 1990. godine;
- nastavljajući tradiciju advokature u današnjoj Srbiji, u kojoj su se na teritoriji sadašnje Autonomne pokrajine Vojvodine prve advokatske kancelarije pojavile sredinomXVIIveka, a prva advokatska komora počela sa radom 1. januara 1875. godine, dok je u nekadašnjoj Srbiji pravozastupnička praksa otpočela u prvoj poloviniXIXveka, prvi Zakon o pravozastupnicima donet 28. februara 1862. godine, a prvo udruženje pravozastupnika osnovano u avgustu 1886. godine;
- smatrajući da je u pravila za obavljanje advokatske profesije neophodno ugraditi principe proklamovane Poveljom Ujedinjenih nacija, Univerzalnom deklaracijom o ljudskim pravima, Međunarodnim paktom o građanskim i političkim pravima, Evropskom konvencijom za zaštitu ljudskih prava i osnovnih sloboda i drugim međunarodnim aktima, kao što su principi o unapređenju i podsticanju poštovanja ljudskih prava i osnovnih sloboda, o jednakosti pred zakonom, o pravu na pomoć i savet advokata, o pretpostavci nevinosti, o garancijama neophodnim za odbranu, o fer i nepristrasnom suđenju bez nepotrebnog odugovlačenja;
- nalazeći da je advokatura slobodna profesija i zanimanje u okviru javnog poretka, da je advokat poseban činilac pravosudnog sistema i da je, kao zastupnik i savetodavac u svim pravnim stvarima, osim dužnosti da štiti ili ostvaruje interese klijenta, podjednako dužan da svojim profesionalnim i drugim javnim delovanjem doprinosi vladavini prava, zakonitosti i pravičnosti;
- uverena da posebna moralna odgovornost advokata proizlazi iz činjenice da deluje u domenu u kojem klijent ne poznaje propise, praksu i sistem ustanova i da nezavisno, stručno, savesno i samostalno obavljanje advokatske profesije predstavlja jednu od osnovnih garancija u ostvarivanju, zaštiti i unapređenju ljudskih sloboda i prava;
- svesna da od načina rada i ponašanja svakog advokata ponaosob zavise značaj i ugled advokature u celini, a da advokatske komore imaju obavezu da ustanove i održavaju standarde profesionalnog ponašanja i deontološke etike advokata;
na sednici održanoj 11. februara 2012. godine u Beogradu donela je

KODEKS

PROFESIONALNE ETIKE ADVOKATA

(Objavljen u "Sl. glasniku RS", br. 27 od 6. aprila 2012)

A. OPŠTI DEO

I- OSNOVNE ODREDBE

1. Osnovi profesionalne etike

1.1. U društvu zasnovanom na vladavini prava advokat ima visoki stepen profesionalne odgovornosti, koja proističe iz obaveze da svoja znanja i sposobnosti podjednako posveti klijentima i interesima zakonitosti i pravde.
1.2. Pravne i etičke obaveze advokata vezane su za njegov odnos prema advokatskoj profesiji, klijentima, sudovima i drugim organima pred kojima zastupa, prema drugim advokatima, strankama koje imaju ili zastupaju suprotan interes od interesa klijenata, prema advokatskim pripravnicima, pravnoj struci uopšte i svakom njenom pripadniku posebno, prema advokatskoj komori i javnosti.
1.3. Pravne i etičke obaveze advokata zasnovane su na Ustavu, zakonu i drugim važećim propisima, potvrđenim međunarodnim ugovorima, međunarodnim pravnim aktima o advokaturi, statutu advokatske komore (dalje: statut) i Kodeksu profesionalne etike advokata (u daljem tekstu: Kodeks).

2. Smisao, cilj i domašaj Kodeksa

2.1. Kodeks je skup pravila o profesionalno-etičkim dužnostima advokata.
2.2. Kodeks se odnosi na advokate i advokatske pripravnike upisane u imenike advokatskih komora na teritoriji Republike Srbije i advokate iz drugih država koji, u skladu sa zakonom, zastupaju na teritoriji Republike Srbije.
2.3. Nepoznavanje Kodeksa ne opravdava.
2.4. Kada advokatsku delatnost obavlja u inostranstvu, advokat je dužan da poštuje i međunarodna pravila profesionalne etike i pravila profesionalne etike advokata u državi u kojoj zastupa.
2.5. Povreda Kodeksa osnov je disciplinske odgovornosti advokata.
2.6. Advokatska komora propisuje disciplinsku odgovornost i sprovodi disciplinski postupak zbog povrede Kodeksa.
2.7. Ako u Kodeksu ne postoji pravilo koje se na određeni slučaj može neposredno primeniti, Kodeks će biti primenjen u skladu sa smislom njegovih načela.

3. Značenje izraza

3.1. Pojedini izrazi upotrebljeni u Kodeksu imaju sledeće značenje:
3.1.1. Advokatura je profesionalno obavljanje advokatske delatnosti.
3.1.2. Zastupanje je celokupna profesionalna delatnost advokata, uključujući zastupanje u građanskom i upravnom postupku, odbranu u krivičnom, prekršajnom, trgovinsko-prestupnom i disciplinskom postupku, posredovanje, savetovanje i sve druge vidove pravne pomoći u ostvarivanju i zaštiti sloboda, prava i interesa građana i pravnih lica.
3.1.3. Advokat je svaki advokat ponaosob i svi advokati koji jesu ili su bili pripadnici zajedničke advokature.
3.1.4. Zajednička advokatura je svaki oblik udruženog, ortačkog ili drugog zakonom i ugovorom uređenog zajedničkog rada advokata.
3.1.5. Klijent je lice koga advokat zastupa.
3.1.6. Stranka je lice koje se obratilo advokatu za pomoć do trenutka prihvatanja zastupanja, kao i svaki drugi učesnik postupka u kome advokat zastupa, osim klijenta i suprotne stranke.
3.1.7. Suprotna stranka je lice čiji interes je u određenom predmetu suprotan interesu klijenta.
3.1.8. Advokatska komora je Advokatska komora Srbije i nadležna advokatska komora u sastavu Advokatske komore Srbije;
3.1.9. Statut je Statut Advokatske komore Srbije i statut nadležne advokatske komore u sastavu Advokatske komore Srbije.
3.1.10. Kolega je drugi advokat.
3.1.11. Naknada su nagrada i troškovi po Tarifi o nagradama i naknadama troškova za rad advokata (dalje: Tarifa).
3.2. Izrazi iz tačke 3.1. imaju drugačije značenje kada je to u Kodeksu izričito navedeno.
3.3. Izrazi kojima se u Kodeksu u gramatičkom muškom rodu izražavaju profesija, zanimanje i status, podrazumevaju prirodni muški i ženski rod.

II- NAČELA

4. Nezavisnost

4.1. Advokat zastupa nezavisno, u skladu sa svojim uverenjima, zasnovanim na pozitivnom pravu, pravnoj nauci i praksi, međunarodnim pravnim standardima, statutu i Kodeksu.
4.2. Advokat treba da preduzme odgovarajuće pravne mere da bi se sprečio i kaznio svako ko, u cilju uticanja na njegovo zastupanje, primenjuje prinudu, pretnju, silu ili druge nedozvoljene pritiske, ili ko ga, povodom zastupanja koje je u skladu sa pravilom 4.1. Kodeksa, podvrgava sankcijama ili pretnji sankcijama.
4.3. Odstupanje od načela nezavisnosti, koje ne ukida njegovu suštinu, dopušteno je samo u meri neophodnoj za rad zajedničke advokatske kancelarije.

5. Samostalnost

5.1. Odluke o prihvatanju, načinu i prestanku zastupanja advokat donosi samostalno.
5.2. U granicama propisanim zakonom, statutom i Kodeksom, advokat samostalno odlučuje:
5.2.1. o organizaciji rada svoje kancelarije;
5.2.2. o evidenciji klijenata i predmeta;
5.2.3. o zapošljavanju saradnika, pripravnika i osoblja;
5.2.