ZAKON

O SPOLjNOJ TRGOVINI

(Objavljen u "Sl. listu RCG", br. 28 od 29. aprila 2004)

DIO PRVI

OSNOVNE ODREDBE

Predmet regulative

Član 1.

Ovaj zakon uređuje spoljnu trgovinu robom i uslugama.

Definicije

Član 2.

Pojedini pojmovi, u smislu ovog zakona, imaju sljedeća značenja:
1) spoljna trgovina je svaki oblik trgovine, ekonomske aktivnosti, ugovora, transakcije i druge aktivnosti koja podrazumjeva kretanje robe, drugih materijalnih i nematerijalnih stvari i svojinskih prava, kao i usluga, koji se obavlja između teritorije Republike i država, odnosno teritorija izvan teritorije Republike;
2) nacionalni tretman:
- u odnosu na robu podrazumijeva da uvezena roba podliježe mjerama kojima podliježe slična domaća roba, odnosno da uvezena roba ima tretman koji nije nepovoljniji od tretmana domaće robe;
- u odnosu na usluge podrazumijeva da sve mjere koje utiču na usluge koje potiču iz strane države ili teritorije, kao i na lica koja pružaju takve usluge ne mogu biti nepovoljnije od mjera koje se primjenjuju na pružanje sličnih usluga od strane domaćih lica;
3) tretman najpovlašćenije nacije:
- u odnosu na robu podrazumijeva da roba uvezena iz jedne države ili teritorije uživa tretman koji nije nepovoljniji od tretmana slične robe koja se uvozi iz bilo koje druge države ili teritorije;
- u odnosu na usluge podrazumijeva tretman usluga koje potiču iz jedne države ili teritorije, kao i lica koja pružaju takve usluge, koji nije nepovoljniji od tretmana sličnih usluga i lica iz bilo koje druge države koja pružaju slične usluge;
4) lice je fizičko ili pravno lice;
5) domaće lice je:
a) fizičko lice koje ima prebivalište ili boravište na teritoriji Republike Crne Gore (u daljem tekstu: Republika);
b) pravno lice koje ima sjedište na teritoriji Republike;
c) dio stranog društva na teritoriji Republike koje je:
1) registrovano u skladu sa propisima Republike;
2) posluje na registrovanoj adresi u Republici;
3) vodi posebne poslovne knjige na toj adresi;
6) strano lice je:
a) fizičko lice koje ima prebivalište van teritorije Republike;
7) roba je svaka materijalna, pokretna stvar, ali ne i hartije od vrijednosti, poslovna dokumentacija ili gotovina;
8) izvoz robe je prenošenje ili isporuka robe sa teritorije Republike u stranu državu ili na stranu teritoriju u skladu sa carinskim propisima;
9) uvoz robe je unošenje ili isporuka robe iz druge države ili sa druge teritorije na teritoriju Republike u skladu sa carinskim propisima;
10) tranzit je transport robe preko teritorije Republike bez stavljanja u promet takve robe u Republici u skladu sa carinskim propisima;
11) restriktivna mjera je svako ograničenje, količinsko ograničenje, posebna naknada (osim carina, domaćeg poreza ili administrativne naknade za pružene usluge), uslov, dozvola, odobrenje ili druga mjera državnog organa koja za posljedicu ima ograničenje spoljne trgovine, osim tehničkih propisa;
12) količinsko ograničenje je najveći ukupan obim ili količina određene robe, koji se može izvesti ili uvesti u predviđenom roku, uključujući i zabranu izvoza, odnosno uvoza;
13) kvota je udio u ukupnom obimu ili količini izvoza ili uvoza dodijeljen određenom licu ili grupi lica (izvoznicima ili uvoznicima);
14) dozvola je odobrenje izdato u upravnom postupku, na zahtjev zainteresovanog lica, koje predstavlja prethodni uslov za uvoz ili izvoz;
15) državni organ je organ izvršne vlasti, javna ustanova, ministarstvo, agencija ili bilo koje drugo tijelo državne vlasti koje vrši zakonodavnu, izvršnu ili sudsku vlast.

Osnovni principi

Član 3.

(1) Spoljna trgovina je slobodna i može se ograničiti samo pod uslovima propisanim ovim zakonom.
(2) Svako lice može se baviti spoljnom trgovinom u skladu sa svojom pravnom i poslovnom sposobnošću, odnosno u skladu sa propisima koji uređuju obavljanje djelatnosti.
(3) Ništav je pravni akt organa uprave kojim se ograničava spoljna trgovina suprotno odredbama ovog zakona.
(4) Postupci preduzeti u skladu sa odredbama ovog zakona ne mogu se sprovoditi tako da ograničavaju spoljnu trgovinu ili da predstavljaju prikrivenu zaštitu domaćih proizvoda.

Nadležni organ za propisivanje restriktivnih mjera

Član 4.

Vlada Republike Crne Gore (u daljem tekstu: Vlada) je nadležna za propisivanje restriktivnih mjera.

Uslovi za propisivanje restriktivnih mjera

Član 5.

(1) Vlada uvodi restriktivnu mjeru samo ako je:
1) izričito propisana ovim zakonom;
2) ta mjera neophodna za postizanje svrhe predviđene ovim zakonom;
3) vrsta i oblast primjene restriktivne mjere svedena na minimum neophodan za postizanje svrhe.
(2) Restriktivna mjera iz stava 1 ovog člana ukida se ili se oblast njene primjene sužava kad prestanu da postoje razlozi za njeno uvođenje, odnosno kad se promijene uslovi za njenu primjenu.

Transparentnost

Član 6.

(1) Restriktivna mjera ne može stupiti na snagu prije isteka roka od 30 dana od dana njenog objavljivanja u "Službenom listu Republike Crne Gore", osim ako ovim zakonom nije drukčije određeno.
(2) Organ državne uprave nadležan za poslove spoljne trgovine (u daljem tekstu: nadležni organ) pruža informacije o primjeni ovog zakona na zahtjev zainteresovanog lica u pisanoj formi.
(3) Vlada posebnom odlukom ustanovljava, ažurira i objavljuje Kontrolnu listu za izvoz i uvoz koja sadrži informacije o robi čiji je izvoz i uvoz neograničen, kao i informacije o robi čiji je izvoz i uvoz na bilo koji način ograničen u skladu sa odredbama ovog zakona.

Pravo na žalbu

Član 7.

(1) Na postupke koji se vode u skladu sa ovim zakonom primjenjuju se odredbe zakona kojim se uređuje opšti upravni postupak, ukoliko ovim zakonom nije drukčije propisano.
(2) Odluke u upravnom postupku u skladu sa ovim zakonom donosi nadležni organ iz člana 6 stav 2. ovog zakona.
(3) Protiv odluka iz stava 2. ovog člana može se izjaviti žalba.
(4) Protiv odluke donijete po žalbi iz stava 3. ovog člana može se pokrenuti upravni spor.

Povjerljivi podaci

Član 8

(1) Podaci koji su po svojoj prirodi povjerljivi, ili su pribavljeni od učesnika u postupku koji se vodi u skladu sa ovim zakonom kao povjerljivi, uz prihvatljivo obrazloženje, tretiraju se kao povjerljivi.
(2) Podaci koji su po svojoj prirodi povjerljivi iz stava 1 ovog člana uključuju podatke čije otkrivanje bi dalo značajnu prednost konkurenciji ili bi to imalo značajan negativan efekat na učesnika u postupku koji je dostavio podatke ili na lice od koga su ti podaci dobijeni.
(3) Organ koji vodi postupak, odnosno službena lica, ne mogu otkrivati podatke koji su pribavljeni u skladu sa ovim zakonom ili uredbom za primjenu ovog zakona, za koje je lice koje je podatke dostavilo zahtjevalo da budu tretirani kao povjerljivi, bez izričite saglasnosti tog lica.

Administrativne naknade

Član 9.

(1) Administrativne naknade u vezi sa uvozom i izvozom mogu biti propisane samo ako su neophodne radi naknade troškova za stvarno pružene usluge. Iznos administrativne naknade ne može biti viši od približnih stvarnih troškova za pružene usluge i ne može predstavljati posrednu zaštitu domaćih proizvoda ili sredstvo za prikupljanje fiskalnih prihoda.
(2) Vlada određuje visinu naknade za usluge koje se redovno i na ustaljen način pružaju u vezi sa spoljnom trgovinom.
(3) Sredstva naplaćena u skladu sa stavom 1 ovog člana su prihod budžeta Republike.

Rješavanje sporova

Član 10.

(1) Učesnici u spoljnoj trgovini mogu ugovoriti mjerodavno pravo, kao i nadležnost suda ili arbitraže.
(2) Ako nije ugovoreno mjerodavno pravo, odnosno nadležnost za rješavanje sporova utvrđuje se u skladu sa opštim principima međunarodnog privatnog prava.
(3) U slučaju iz stava 2. ovog člana, kad spor nastane iz posla u kome je jedna od ugovornih strana Vlada ili državni organ, ugovorna strana - strano lice može da se obrati Dodatnom tijelu Međunarodnog centra za rješavanje investicionih sporova (ICSID) radi rješenja spora u skladu sa pravilima tog Centra.
(4) Do pristupa Konvenciji međunarodnog centra za rješavanje investicionih sporova (ICSID) domaće i strane arbitraže mogu da primjenjuju dodatna pravilaICSIDKonvencije za zemlje koje nijesu potpisniceICSIDKonvencije.

DIO DRUGI

SPOLjNA TRGOVINA ROBOM

GLAVAI

UVOZ I IZVOZ

Pravo na uvoz i izvoz robe

Član 11.

Pod uslovima propisanim ovim zakonom ili propisima donijetim na osnovu ovog zakona svako lice može da uvozi ili izvozi robu, odnosno predmete, a naročito:
1) robu namijenjenu daljoj prodaji, aktivnom ili pasivnom oplemenjivanju ili nekoj drugoj komercijalnoj transakciji, u skladu sa propisima za obavljanje djelatnosti;
2) robu, odnosno predmete za lične, porodične, odnosno sopstvene potrebe pravnih lica;
3) robu neophodnu za obavljanje djelatnosti (preduzetnici, poljoprivrednici i fizička lica koja obavljaju profesionalne djelatnosti ili pružaju usluge).

Nacionalni tretman

Član 12.

(1) Strana lica koja se bave uvozom i izvozom robe u skladu sa odredbama ovog zakona imaju tretman domaćih lica.
(2) Uvezena roba uživa tretman domaće robe.

Tretman najpovlašćenije nacije

Član 13.

(1) Uvezena i izvezena roba podliježe tretmanu najpovlašćenije nacije na osnovu međunarodnog sporazuma obavezujućeg za Republiku ili na osnovu odluke Vlade.
(2) Tretman najpovlašćenije nacije iz stava 1. ovog člana ne