Na osnovu člana 180 stav 4 Zakona o bezbjednosti saobraćaja na putevima ("Službeni list CG", broj 33/12), Ministarstvo zdravlja, donijelo je

PRAVILNIK

O NAČINU UTVRĐIVANjA ZDRAVSTVENE SPOSOBNOSTI ZA VOZAČA

(Objavljen u "Sl. listu Crne Gore", br. 22 od 17. maja 2013)

Član 1

Utvrđivanje zdravstvene sposobnosti kandidata za vozača, odnosno vozača, obavljanje zdravstvenih pregleda, kao i izdavanje ljekarskog uvjerenja o zdravstvenoj sposobnosti za upravljanje motornim vozilom (u daljem tekstu: ljekarsko uvjerenje), vrši se na način propisan ovim pravilnikom.

Član 2

Zdravstvena sposobnost kandidata za vozača, odnosno vozača utvrđuje se prema vrsti i stepenu psiho - fizičkog stanja, oboljenja, povrede i anomalija, zavisno od kategorije motornog vozila kojim upravlja.

Član 3

Kandidat za vozača odnosno vozač, zavisno od kategorije motornog vozila kojim upravlja, razvrstava se u dvije grupe, i to:
a) kada upravljanje motornim vozilima kategorije A, A1, B, B1 i B+E nije osnovno zanimanje;
b) kada upravljanje motornim vozilom kategorije B, B1, B+E, C, C1, C1+E, C+E, D, D1, D1+E i D+E je osnovno zanimanje.

Član 4

Zdravstveni pregled kandidata za vozača, odnosno vozača motornog vozila, obavlja zdravstvena ustanova koja obavlja djelatnost medicine rada.

Član 5

(1) Zdravstveni pregled iz člana 4 ovog pravilnika obavlja doktor medicine - specijalista medicine rada.
(2) O zdravstvenoj sposobnosti kandidata za vozača, odnosno vozača pribavlja se i mišljenje specijaliste oftalmologa, specijaliste psihijatra i diplomiranog psihologa.
(3) Ako je za donošenje konačne ocjene zdravstvene sposobnosti kandidata za vozača, odnosno vozača, potrebno mišljenje specijalista drugih specijalniosti, isti se upućuje odgovarajućem specijalisti u skladu sa medicinskim indikacijama.

Član 6

Kandidat za vozača, odnosno vozač iz člana 3 stav 1 tačka a) ovog pravilnika, smatra se sposobnim za upravljanje motornim vozilom, ako ne boluje od sljedećih bolesti i nema neku od sljedećih povreda ili stanja:
a) bolesti ili stanja iz oblasti psihologije, psihijatrije i neurologije:
1) psihomotorni i senzomotorni poremećaji (smanjena okulomotorna koordinacija, psihomotorna i senzomotorna usporenost);
2) oblici intelektualne insuficijencije ispod graničnih vrijednosti, nezavisno od etiologije;
3) izrazite promjene kognitivnih funkcija: smetnje, smanjenje ili odsutnost pažnje i koncentracije, poremećaji opažanja, mišljenja i pamćenja, sindromi koji bitno utiču na sigurno upravljanje motornim vozilom;
4) izraziti poremećaji strukture ličnosti koji se ispoljavaju kao sklonost neprilagođenom ponašanju, socijalna i emocionalna nezrelost i nestabilnost;
5) organski duševni poremećaji i organski poremećaj ličnosti;
6) psihoze: akutne, bez obzira na etiologiju, hronične s rezidualnim i regresivnim promjenama;
7) perzistirajući sumanuti poremećaji;
8) afektivni poremećaji: manični, depresivni, bipolarni, sa ili bez psihotičnih simptoma, kao i recidivirajući sindromi koji bitno utiču na sigurno upravljanje motornim vozilom, a koji se ne mogu uspješno regulisati terapijom, (ako se mogu regulisati terapijom, nesposobni su samo onda kada je sama terapija kontraindikacija za sigurno upravljanje motornim vozilom);
9) neurotski poremećaji vezani za stres (teži anksio-depresivni, fobicno-anksiozni, disocijativni, opsesivnokonfuzivni, i recidivirajući), koji se ne mogu uspješno regulisati terapijom, hronični PTSP sa psihotičnim epizodama i odlikama trajne promjene ličnosti;
10) disocijativni poremećaji;
11) alkoholizam, osim medicinski kontrolisanih slučajeva apstiniranja, najmanje 12 mjeseci kod kojih se ne ispoljavaju psihičke promjene ili neurološke komplikacije, sa obaveznim kontrolnim pregledima na šest mjeseci do navršenih četiri godine;
12) toksikomanija, osim medicinski kontrolisanih slučajeva apstiniranja najmanje 12 mjeseci, kod kojih se ne ispoljavaju psihičke promjene ili neurološke komplikacije sa obaveznim kontrolnim pregledima na šest mjeseci do navršenih četiri godine;
13) redovna upotreba psihotropnih supstanci ostalih ljekova u bilo kojem obliku čija apsorbovana količina može prouzrokovati sporedne efekte koji mogu uticati na sigurno upravljanje motornim vozilom;
14) poremećaji koordinacije, rigor, tremor, koreotični i atetotični pokreti, Sclerosis multipledž, M. Njilson, M. Parkinsoni, piramidne i ekstrapiramidne bolesti, paralize i paralitički sindromi koji bitno utiču na sigurno upravljanje motornim vozilom;
15) epilepsija, osim medicinski kontrolisanih slučajeva koji nijesu imali napad najmanje posljednje dvije godine, uz uslov da ljekovi koje vozač ili kandidat za vozača uzima kao terapiju nijesu kontraindikovani;
16) poremećaji spavanja (kataleksija, narkolepsija) ukoliko ne reaguju na terapiju;
17) neurološke bolesti, stanja i anomalije, urođene i stečene: živaca i mišića, stanja nakon povrede mozga i kičmene moždine sa psihičkim i neurološkim ispadima koje utiču na sigurno upravljanje motornim vozilom, ili za koje se ne može na odgovarajući način adaptirati motorno vozilo;
18) tumori centralnog nervnog sistema i ostalih lokalizacija koji utiču na sigurno upravljanje motornim vozilom;
19) nespecifične i specifične upalne bolesti centralnog nervnog sistema i ostalog nervnog sistema, osim medicinski kontrolisanih slučajeva gdje je prošlo najmanje šest mjeseci od izlječenja i ako nema posljedica koje utiču na sigurno upravljanje motornim vozilom;
20) sistemske, cerebrovaskularne, demijelinizirajuće bolesti, kao i degenerativne bolesti nervnog sistema koje utiču na sigurno upravljanje motornim vozilom, ako se terapijom ili na drugi način ne može osigurati sigurno upravljanje motornim vozilom;
21) nasljedne i stečene neuropatije, bolesti perifernog nervnog sistema, kao i bolesti mioneuralnih veza i mišića, progresivne bolesti mišića, koje utiču na sigurno upravljanje motornim vozilom, ako se terapijom ne može postići sigurno upravljanje motornim vozilom;
22) progresivna mišićna oboljenja;
23) ostale bolesti i stanja iz područja psihologije, psihijatrije i neurologije koje utiču na sigurno upravljanje motornim vozilom.
b) bolesti i stanja organa vida:
1) prirodne i stečene bolesti, stanja i anomalije organa vida koje utiču na sigurno upravljanje motornim vozilom, ako nijesu medicinski uspješno korigovane;
2) oštrina vida oba oka, nekorigovana ili korigovana manja od 0,8 uz uslov da jedno oko ima vid najmanje 0,5 i da je vidno polje uredno. Ako lice ima samo jedno oko, oštrina vida tog oka, nekorigovana ili korigovana mora biti najmanje 0,8 uz uredno vidno polje, i da je od gubitka oka prošlo 12 mjeseci;
3) ako je suženje vidnog polja temporalno, a širina najmanje 120 stepeni, uz eliminaciju uticaja monokularnih skotoma kao i urednu oštrinu vida oba oka;
4) ostale bolesti i stanja organa vida koje utiču na sigurno upravljanje motornim vozilom.
c) bolesti i stanja organa sluha i ravnoteže:
1) urođene i stečene bolesti, stanja i anomalije organa sluha i ravnoteže koje utiču na sigurno upravljanje motornim vozilom, a koje se ne mogu medicinski uspješno korigovati;
2) bolesti vestibularnog aparata i poremećaj ravnoteže koje se ne mogu medicinski uspješno korigovati;
3) ostale bolesti i stanja organa sluha i ravnoteže koji utiču na sigurno upravljanje motornim vozilom.
d) bolesti i stanja srca i krvnih sudova:
1) urođene i stečene bolesti, stanja i anomalije srca i krvnih sudova koje utiču na sigurno upravljanje motornim vozilom, osim medicinski uspješno korigovanih slučajeva uz koje je upravljanje motornim vozilom sigurno;
2) koronarna bolest sa učestalim napadima angine pektoris, dok se terapijom ili drugim oblicima liječenja ne