Na osnovu člana 82 stav 1 tač. 2 i 17 i člana 91 stav 2 Ustava Crne Gore, Skupština Crne Gore 24. saziva, na šestoj sjednici drugog redovnog (jesenjeg) zasijedanja u 2011. godini, dana 17. novembra 2011. godine, donijela je
Zakon
o potvrđivanju Konvencije o nadoknadi štete trećim licima, nastale usljed nezakonitog ometanja uz učešće vazduhoplova
(Objavljeno u "Sl. listu cg - međunarodni ugovori", br. 16 od 15 decembra 2011)
Član 1
Potvrđuje se Konvencija o nadoknadi štete trećim licima, nastale usljed nezakonitog ometanja uz učešće vazduhoplova koja je sačinjena u Montrealu 2. maja 2009. godine, u originalu na engleskom, arapskom, kineskom, francuskom, ruskom i španskom jeziku.
Član 2
Tekst Konvencije iz člana 1 ovog zakona u originalu na crnogorskom i engleskom jeziku glasi:
KONVENCIJA O NADOKNADI ŠTETE TREĆIM LICIMA, NASTALE USLjED NEZAKONITOG OMETANjA UZ UČEŠĆE VAZDUHOPLOVA
DRŽAVE ČLANICE OVE KONVENCIJE,
UVIĐAJUĆI ozbiljnost posledica akata nezakonitog ometanja vazduhoplova koji uzrokuju štetu trećim licima i imovini;
UVIĐAJUĆI da trenutno ne postoje usaglašena pravila koja se odnose na takve posledice;
UVIĐAJUĆI potrebu za osiguranjem zaštite interesa oštećenih trećih lica i potrebu za pravičnom kompenzacijom, kao i potrebu za zaštitom vazduhoplovne industrije od posljedica štete nanesene nezakonitim ometanjem vazduhoplova;
RAZMATRAJUĆI potrebu za koordinisanim i usaglašenim pristupom obezbjeđenju kompenzacije oštećenim trećim licima, baziranim na kooperaciji među svim zainteresovanim stranama;
POTVRĐUJUĆI poželjnost urednog razvoja djelatnosti međunarodnog vazdušnog saobraćaja i nesmetanog protoka putnika, prtljaga i robe u skladu sa principima i ciljevima Konvencije o Međunarodnom Civilnom Vazduhoplovstvu, sačinjene u Čikagu 7. Decembra 1944. godine; i
UVJERENE da je kolektivna akcija država na harmonizaciji i kodifikaciji pojedinih pravila za kompenzaciju posljedica usled slučaja nezakonitog ometanja vazduhoplova u letu, u vidu nove Konvencije, najpoželjniji i najefikasniji način za postizanje pravičnog balansa interesa;
SLOŽILE SU SE O SLEDEĆEM:
Poglavlje I
Principi
Definicije
Član 1
Za potrebe ove Konvencije:
(a) "akt nezakonitog ometanja" je akt koji je definisan kao prekršaj u Konvenciji o suzbijanju nezakonite otmice vazduhoplova, potpisanoj u Hagu 16 decembra 1970, ili u Konvenciji o sprečavanju nezakonitih akata protiv sigurnosti civilnog Vazduoplovstva, potpisanoj u Montrealy 23. septembra 1971. godine, uključujući sve amandmane važeće u vrijeme događanja tog akta;
(b) "slučaj" se desio ako je uzrok štete akt nezakonitog ometanja i tiče se vazduhoplova u letu;
(c) vazduhoplov je "u letu" tokom vremena od momenta zatvaranja spoljašnjih vrata poslije ukrcavanja ili utovara do momenta kad se ta vrata otvore radi iskrcavanja ili istovara;
(d) "međunarodni let" je svaki let čija se mjesta polaska i planiranog dolaska nalaze na teritorijama dvije države, bez obzira da li se let prekida ili ne, ili unutar teritorije jedne države ako postoji planirano mjesto prekida leta na teritoriji druge države.
(e) "maksimalna masa" je maksimalna sertifikovana masa polijetanja vazduhoplova, isključujući efekat gasa koji obezbjeđuje kad se on koristi;
(f) "operator" je lice koja koristi vazduhoplov, uz uslov da ukoliko kontrola nad upravljanjem vazduhoplovom i dalje pripada licu od koje je pravo na upotrebu vazduhoplova dobijeno, direktno ili indirektno, to lice se smatra korisnikom vazduhoplova. Za neko lice se smatra da koristi vazduhoplov kad ga on ili ona lično koristi ili kad ga njegovi ili njeni agenti ili službenici koriste u toku posla, bez obzira da li su za to nadležni ili ne. Operator ne gubi status operatora zbog činjenice da je neko drugo lice učinilo akt nezakonitog ometanja;
(g) "lice" je fizičko ili pravno lice, uključujući državu;
(h) "više rukovodstvo" su članovi nadzornog odbora operatora, članovi odbora direktora, ili drugi viči činovnici operatora koji su ovlašćeni da donose obavezujuće odluke, ili imaju značajne uloge u donošenju obavezujućih odluka, o tome kako će se cjelokupne aktivnosti operatora ili značajan dio tih aktivnosti organizovati ili kako njima upravljati;
(i) "Država članica" je država za koju važi Konvencija; i
(j) "Treće lice" je lice koje nije operator, putnik ili pošiljalac ili primalac tereta.
Član 2
Područje primjene
1. Ova konvencija će se primjenjivati na štetu nanesenu trećim licima, koja se desi na teritoriji Države članice i uzrokovana je vazduhoplovom u letu na međunarodnom letu, kao rezultat akta nezakonitog ometanja. Ova Konvencija će se takodje primjenjivati na štete koje se dese u državi koja nije članica, prema članu 28.
2. Ako Država članica tako izjavi Depozitaru, ova konvencija će se takođe primjenjivati i kad je vazduhoplov u letu, koji nije međunarodni let, uzrok štete nanesene trećim licima na teritoriji te Države članice, a ta šteta je rezultat akta nezakonitog ometanja.
3. Za svrhu ove konvencije:
(a) oštećenje broda ili vazduhoplova nad pučinom ili Isključivom ekonomskom zonom smatrat će se kao šteta koja se desila na teritoriji države u kojoj je vazduhoplov registrovan; međutim, ako je glavno poslovno sjedište operatora vazduhoplova na teritoriji druge države a ne u državi u kojoj je vazduhoplov registrovan, šteta vazduhoplova će se smatrati da se desila na teritoriji države u kojoj je operatorovo glavno poslovno sjedište; i
(b) oštećenje bušilačke platforme ili druge instalacije trajno fiksirane na tlu u Isključivoj ekonomskoj zoni ili na teritoriji kontinenta smatrat će se kao da se desilo na teritoriji Države članice koja ima jurisdikciju nad tom platformom ili instalacijom u skladu sa međunarodnim zakonom uključujući Konvenciju Ujedinjenih Nacija o Zakonu o moru, sačinjenu u Montego Bay-u 10. decembra 1982. godine.
4. Ova konvencija se ne primjenjuje na štete koje prouzrokuje državni vazduhoplov. Vazduhoplovi koji se koriste u vojnim, carinskim i policijskim službama smatraju se državnim vazduhoplovima.
Poglavlje 2
Odgovornosti opratora i relevantna pitanja
Odgovornosti operatora
Član 3
1. Operator je odgovoran za kompenzaciju štete prema obimu iz ove konvencije samo pod uslovom da je uzrok štete vazduhoplov u letu.
2. Ne postoji pravo na kompenzaciju prema ovoj konvenciji ako šteta nije direktna posledica slučaja koji je do nje doveo.
3. Štete usljed smrti, tjelesne povrede i mentalne povrede moraju biti kompenzirane. Štete usljed mentalne povrede ce moći da se kompenziraju samo ako su prouzrokovane poznatim psihičkim bolestima koje su rezultat ili tjelesne povrede ili direktne izloženosti neposrednoj smrti ili tjelesnoj povredi.
4. Šteta nad svojinom moraju biti kompenzirane.
5. Šteta nanešena životnoj sredini mora biti kompenzirana, ukoliko takva kompenzacija postoji po zakonu države na čijoj se teritoriji šteta desila.
6. Po ovoj Konvenciji ne postoji odgovornost za štetu prouzrokovanu nuklearnim slučajem po definiciji u Pariskoj Konvenciji o odgovornosti trećeg lica u oblasti nuklearne energije (29. jul 1960. godine) ili za nuklearnu štetu kako je definisana u Bečkoj Konvenciji o civilnoj odgovornosti za nuklearnu štetu (21. maj 1963. godine), i po bilo kojem amandmanu ili dopuni ovih konvencija koji su na snazi u vrijeme događanja slučaja.
7. Kaznene, primjerne ili bilo koje nekompenzirajuće štete neće se nadoknađivati.
Granice odgovornosti operatora
Član 4
1. Odgovornost operatora za neki slučaj prema članu 3 neće preći sledeći limit, koji se bazira na masi vazduhoplova koji je umiješan u slučaj:
(a) 750 000 Specijalnih prava vučenja za vazduhoplov koji ima maksimalnu masu od 500 kg ili manje;
(b) 1 500 000 Specijalnih prava vučenja za vazduhoplov koji ima maksimalnu masu veću od 500 kg ali ne prelazi 1 000 kg;
(c) 3 000 000 Specijalnih prava vučenja za vazduhoplov koji ima maksimalnu masu veću od 1000 kg ali ne prelazi 2 700 kg;
(d) 7 000 000 Specijalnih prava vučenja za vazduhoplov koji ima maksimalnu masu veću od 2700 kg ali ne prelazi 6 000 kg;
(e) 18 000 000 Specijalnih prava učenja za vazduhoplov koji ima maksimalnu masu veću od 6000 kg ali ne prelazi 12 000 kg;
(f) 80 000 000 Specijalnih prava vučenja za vazduhoplov koji ima maksimalnu masu veću od 12 000 kg ali ne prelazi 25 000 kg;
(g) 150 000 000 Specijalnih prava vučenja za vazduhoplov koji ima maksimalnu masu veću od 25 000 kg ali ne prelazi 50 000 kg;
(h) 300 000 000 Specijalnih prava vučenja za vazduhoplov koji ima maksimalnu masu veću od 50 000 kg ali ne prelazi 200 000 kg;
(i) 500 000 000 Specijalnih prava vučenja za vazduhoplov koji ima maksimalnu masu veću od 200 000 kg ali ne prelazi 500 000 kg;
(j) 700 000 000 Specijalnih prava vučenja za vazduhoplov koji ima maksimalnu masu veću od 500 000 kg.
2. Ako su u slučaj umiješana dva ili više vazduhoplova kojima upravlja isti operator, granica odgovornosti će se primijeniti prema vazduhoplovu sa najvećom maksimalnom masom.
Slučajevi u koje su uključeni dva ili više operatora
Član 5
1. Ako su dva ili više vazduhoplova uključena u slučaj