ZAKON

O ZAPOŠLjAVANjU STRANIH DRŽAVLjANA I LICA BEZ DRŽAVLjANSTVA

(Objavljen u "Sl. glasniku RS", br. 24 od 1. aprila 2009, 117/11)

Član 1.

(1) Ovim zakonom propisuju se posebni uslovi, kao i postupak i način zapošljavanja stranih državljana i lica bez državljanstva u Republici Srpskoj (u daljem tekstu: stranci).
(2) Strancem, u smislu stava 1. ovog člana, smatra se svako lice koje nema državljanstvo Republike Srpske, odnosno Bosne i Hercegovine, ili lice bez državljanstva.

Član 2.

(1) Zaposlenjem, u smislu ovog zakona, smatra se zasnivanje radnog odnosa na neodređeno ili određeno vrijeme na osnovu ugovora o radu, kao i radno angažovanje na osnovu ugovora o obavljanju povremenih i privremenih poslova (u daljem tekstu: ugovor), kao i svaki drugi plaćeni rad.
(2) Zaposlenjem u smislu ovog zakona smatra se radno angažovanje naučnih, kulturnih i drugih radnika na osnovu ugovora o kulturnoj, poslovnoj i tehničkoj saradnji.

Član 3.

(1) Poslodavcem, u smislu ovog zakona, smatra se pravno ili fizičko lice koje obavlja privrednu ili drugu djelatnost i zapošljava radnike na teritoriji Republike Srpske (u daljem tekstu: Republika).
(2) Poslodavcem, u smislu ovog zakona, smatra se i pravno lice koje radno angažuje radnike na osnovu ugovora o kulturnoj, poslovnoj i tehničkoj saradnji.
(3) U skladu sa propisima o radu i zapošljavanju, kao i kolektivnim ugovorima i opštim aktima poslodavaca, stranci zaposleni kod domaćih pravnih i fizičkih lica imaju ista prava, obaveze i odgovornosti po osnovu rada kao i zaposleni državljani Republike, ako međunarodnim sporazumima nije drugačije određeno.

Član 4.

Pored opštih uslova utvrđenih zakonom, uslova određenih kolektivnim ugovorom i opštim aktima poslodavca, stranac mora da ispunjava i poseban uslov da ima radnu dozvolu za zaključivanje ugovora o radu izdatu od Zavoda za zapošljavanje Republike Srpske (u daljem tekstu: Zavod).

Član 5.

(1) Radna dozvola je dozvola za plaćeni rad stranca (u daljem tekstu: radna dozvola).
(2) Radnu dozvolu za zaključivanje ugovora o radu sa strancem, na zahtjev poslodavca koji ga zapošljava, izdaje u obliku rješenja filijala Zavoda nadležna prema sjedištu poslodavca, na osnovu utvrđene kvote radnih dozvola u Republici.
(3) Godišnju kvotu radnih dozvola za Republiku utvrđuje Zavod, uz saglasnost Vlade Republike Srpske.
(4) Radne dozvole utvrđene godišnjom kvotom izdaju se prvo za produženje već izdatih radnih dozvola, a zatim za novo zapošljavanje.

Član 6.

(1) Uz zahtjev za izdavanje radne dozvole poslodavac je dužan da priloži:
a) rješenje o registraciji nadležnog organa za obavljanje djelatnosti poslodavca,
b) podatke o strancu s kojim namjerava zaključiti ugovor o radu ili drugi odgovarajući ugovor, a naročito: ime i prezime, imena i prezimena roditelja, datum rođenja, pol, mjesto prebivališta i adresu stanovanja u zemlji porijekla, broj, datum i mjesto izdavanja važećih putnih isprava,
v) podatke o radnom mjestu ili vrsti posla, te uslovima rada,
g) obrazloženje o opravdanosti zapošljavanja stranca - opis posla na koji se stranac zapošljava i vrsta stručne spreme i stručnih znanja i kvalifikacija koji se traže za obavljanje tog posla,
d) ljekarsko uvjerenje o radnoj sposobnosti (samo prilikom prve radne dozvole), koje je izdala nadležna zdravstvena ustanova Republike Srpske, u skladu sa zakonom, i
đ) ovjerenu kopiju pasoša, koja je ovjerena od strane nadležnog organa Republike Srpske ili zemlje porijekla, u skladu sa zakonom.
(2) Filijala Zavoda ne može izdati radnu dozvolu ako na evidenciji nezaposlenih u birou prema sjedištu poslodavca ima nezaposlenih lica odgovarajuće stručne spreme, koja ispunjavaju uslove tražene zahtjevom iz stava 1. tačka g) ovog člana, osim u slučajevima ako nezaposlena lica sa evidencije odbiju zaposlenje u traženoj struci.
(3) Izuzetno od stava 2. ovog člana, stranim ulagačima ili osnivačima privrednog društva, odnosno preduzeća sa sjedištem u Republici, filijala Zavoda će izdati radnu dozvolu bez obzira da li na evidenciji nezaposlenih ima lica koja ispunjavaju uslove tražene zahtjevom za izdavanje radne dozvole.
(4) Stranci koji obavljaju volonterski rad u humanitarnim organizacijama, udruženjima građana ili fondacijama oslobođeni su obaveze pribavljanja radne dozvole.

Član 7.

(1) Protiv rješenja donesenog od nadležne filijale Zavoda u smislu člana 5. ovog zakona poslodavac može izjaviti žalbu direktoru Zavoda u roku od 15 dana od dana prijema rješenja.
(2) Direktor Zavoda je dužan da odluči po žalbi u roku od 30 dana od dana njenog podnošenja.

Član 8.

Radna dozvola izdata po zahtjevu jednog poslodavca ne može se prenositi na drugog poslodavca u cilju obavljanja rada dužeg od punog radnog vremena.

Član 9.

(1) Radna dozvola izdaje se za određeno radno mjesto i za određenu vrstu posla na tri mjeseca kraće od vremena važenja putne isprave.
(2) Radna dozvola ne može se izdati sa rokom važenja dužim od jedne godine.

Član 10.

(1) Radnu dozvolu za rad u Republici ne moraju imati sljedeće kategorije stranaca:
a) lica koja se imenuju na pozicije člana nadzornog odbora pravnog lica sa sjedištem u Republici osnovanog kao privredno društvo u većinskom vlasništvu pravnog, odnosno fizičkog lica, ako imenovanje nema karakter radnog odnosa, niti rad na tim pozicijama traje duže od ukupno tri mjeseca godišnje,
b) osnivači privrednog društva, odnosno preduzeća sa sjedištem u Republici koji u tom privrednom društvu, odnosno preduzeću obavljaju određene poslove, ako takav rad nema karakter radnog odnosa, niti traje duže od ukupno tri mjeseca godišnje,
v) univerzitetski nastavnici koje visokoškolske ustanove u Republici angažuju, naučnici na naučnom ili stručnom usavršavanju, naučnici koji su predstavnici međunarodnih organizacija, te naučnici koji učestvuju u sprovođenju naučnoistraživačkih projekata važnih za Republiku,
g) stručnjaci, nastavnici i predavači stranih kulturnih i obrazovnih institucija koji u Republici obavljaju svoj stručni posao u okviru programa kulturne i obrazovne saradnje,
d) civilni i vojni službenici vlada drugih država koji u Bosnu i Hercegovinu