ZAKON

O PRIVATIZACIJI DRŽAVNIH STANOVA

(Objavljen u "Sl. glasniku RS", br. 118 od 29. novembra 2011, 67/13)

I- OSNOVNE ODREDBE

Član 1.

(1) Ovim zakonom uređuje se privatizacija stanova u državnoj svojini.
(2) Privatizacija se vrši otkupom stanova u skladu sa odredbama ovog zakona.

Član 2.

Održavanje stambenih zgrada i stanova uređuje se posebnim zakonom.

Član 3.

(1) Stambenom zgradom smatra se zgrada koja je u cjelini ili većim dijelom namijenjena ili se koristi za stanovanje.
(2) Stanom, u smislu ovog zakona, smatra se jedna ili više prostorija namijenjenih i podobnih za stanovanje, sa pomoćnim prostorijama koje, po pravilu, čine jednu građevinsku cjelinu i imaju zaseban ulaz.
(3) Pod pomoćnim prostorijama iz stava 2. ovog člana podrazumijevaju se prostorije koje su dodijeljene uz stan, osim garaža.

Član 4.

Zajedničkim dijelovima stambene zgrade smatraju se, u smislu ovog zakona, dijelovi i uređaji koji služe zgradi kao cjelini ili posebnim dijelovima zgrade, a naročito: temelji, glavni zidovi, krov, stepenište, dimnjaci, liftovi, fasada, podrum, tavan, hodnici, svjetlarnici, praonice i sušionice, prostorije za smeće, prostorije za kućni savjet i kućepazitelja, električna, gromobranska, kanalizaciona, vodovodna i telefonska mreža, gasne i toplovodne instalacije i televizijske antene.

Član 5.

(1) Nosiocem stanarskog prava smatra se lice koje je to pravo steklo prema odredbama Zakona o stambenim odnosima ("Službeni list SRBiH", br. 13/74, 23/76, 34/83, 12/87, 36/89, 14/84 - Prečišćeni tekst i "Službeni glasnik Republike Srpske", br. 19/93, 22/93, 12/99 i 31/99).
(2) Članovima porodičnog domaćinstva nosioca stanarskog prava smatraju se:
a) bračni drug,
b) djeca (rođena u braku ili van braka, usvojena, pastorčad),
v) bračni drugovi djece,
g) roditelji bračnih drugova (otac, majka, očuh, maćeha, usvojilac),
d) braća i sestre,
đ) unučad bez roditelja,
e) lica koja je nosilac stanarskog prava dužan po zakonu da izdržava ili su ta lica dužna po zakonu da izdržavaju nosioca stanarskog prava, a koja zajedno s njim trajno žive i stanuju i
ž) lica koja sa nosiocem stanarskog prava žive u ekonomskoj zajednici u istom stanu više od deset godina ili više od pet godina ako su se uselila u stan na osnovu ugovora o doživotnom izdržavanju nosioca stanarskog prava.

Član 6.

Stambene zgrade i stanovi koriste se za stanovanje po osnovu prava svojine i po osnovu zakupa, u skladu sa njihovom namjenom i pravilima kućnog reda.

Član 7.

(1) Sporove nastale u primjeni ovog zakona rješava sud, osim ako ovim zakonom nije drugačije određeno.
(2) Postupak u sporovima iz stava 1. ovog člana je hitan, a sud je ovlašćen da donosi privremene mjere u skladu sa zakonom koji reguliše izvršni postupak.

Član 8.

Stanovima u državnoj svojini smatraju se stanovi na kojima je pravo svojine zakonom preneseno na ministarstvo nadležno za stambene poslove, kao i stanovi koje su kao investitori izgradili ili po drugom osnovu stekli Republika, grad, opština, preduzeća i druga pravna lica sredstvima u društvenoj, odnosno državnoj svojini.

II- OTKUP STANOVA

Član 9.

(1) Otkupiti se može stan u državnoj svojini na kojem postoji stanarsko pravo.
(2) Stan u državnoj svojini na kojem je sporno stanarsko pravo ne može se otkupiti do pravosnažnog okončanja spora.
(3) Stan koji je nabavljen za stambeno zbrinjavanje socijalnih kategorija građana ne može se otkupiti.
(4) Stan nabavljen za stambeno zbrinjavanje porodica poginulih boraca i ratnih vojnih invalida ne smatra se stanom za zbrinjavanje socijalnih kategorija građana.
(5) Ugovor o otkupu stana iz st. 2. i 3. ovog člana ništav je.

1. Pravo na otkup stana

Član 10.

(1) Pravo na otkup stana ima nosilac stanarskog prava.
(2) Ako stanarsko pravo imaju bračni drugovi, pravo na otkup stana imaju zajednički, a jedan od njih uz saglasnost drugog.
(3) Stan mogu otkupiti i članovi porodičnog domaćinstva, uz saglasnost nosioca stanarskog prava iz st. 1. ili 2. ovog člana.

Član 11.

Suvlasnik idealnog dijela stana u susvojini ima pravo da neotkupljeni dio stana otkupi pod uslovima utvrđenim ovim zakonom.

Član 12.

(1) Sustanar ima pravo da otkupi stan u dijelu na kojem ima stanarsko pravo, ako se sustanari drugačije ne dogovore.
(2) Ako jedan ili više sustanara ne podnesu zahtjev za otkup svog dijela stana u roku propisanom ovim zakonom, taj dio stana imaju pravo otkupiti ostali sustanari.
(3) Ako sustanari ne postignu sporazum o otkupu preostalog sustanarskog dijela stana, o tome odlučuje sud u vanparničnom postupku, vodeći računa o stambenim potrebama i drugim razlozima.

Član 13.

(1) Otkup stana u državnoj svojini daje Republika, grad, opština, preduzeće, ustanova ili drugo pravno lice koje je stan kao investitor izgradilo ili po drugom osnovu steklo (u daljem tekstu: prodavac).
(2) Prodavac je dužan da licu koje ima pravo na otkup stana (u daljem tekstu: kupac), na njegov zahtjev, u pisanoj formi, omogući otkup stana koji koristi, pod uslovima propisanim ovim zakonom.
(3) Ako se ugovor o otkupu stana ne zaključi u roku od 30 dana od dana podnošenja zahtjeva, kupac može da podnese prijedlog sudu da u vanparničnom postupku donese rješenje koje zamjenjuje ugovor o otkupu stana.

Član 14.

(1) Nosilac stanarskog prava ili članovi njegovog porodičnog domaćinstva mogu otkupiti samo jedan stan na teritoriji Republike Srpske ili Federacije BiH, uključujući Brčko Distrikt.
(2) Ugovor zaključen suprotno odredbi iz stava 1. ovog člana ništav je.

Član 15.

Stanove nepoznatog prodavca, kao i stanove preduzeća, ustanova i drugih pravnih lica koji imaju sjedište van teritorije Republike Srpske daje u otkup grad, odnosno opština na čijem se području stan nalazi.

Član 16.

(1) Neotkupljene stanove iz stambenog fonda organa ili organizacija bivše SFRJ i njenih republika, kao i stanove bivše JNA i SSNO, te stanove ili dijelove stanova koje su do 29. jula 2001. godine nabavili organi ili organizacije Republike Srpske koji su prestali da postoje Vlada Republike Srpske (u daljem tekstu: Vlada) daje u otkup.
(2) Stanove nabavljene za stambeno zbrinjavanje porodica poginulih boraca, ratnih vojnih invalida i boraca daje u otkup Vlada, na prijedlog resornog ministarstva ili opštine, odnosno grada na koje Vlada prenese pravo raspolaganja i korišćenja.

2. Ugovor o otkupu

Član 17.

(1) O otkupu stana zaključuje se ugovor, koji sadrži:
a) ugovorne strane,
b) vrijeme i mjesto zaključivanja ugovora,
v) podatke o stanu koji je predmet ugovora,
g) cijenu,
d) izjavu prodavca da pristaje na uknjižbu i
đ) izjavu kupca da prihvata hipoteku, uslove, način i rokove izvršenja ugovora.
(2) Ugovor o otkupu stana zaključuje se u pisanoj formi, a potpisi ugovornih strana ovjeravaju se kod suda nadležnog za ovjeru potpisa, nakon izvršene provjere zakonitog utvrđivanja otkupne cijene stana.
(3) Kontrolu zakonitog utvrđivanja otkupne cijene stana vrši, u roku od 30 dana od dana prijema ugovora, grad, odnosno opština putem organa, odnosno organizacije koju ona odredi.
(4) Ako grad, odnosno opština ili organizacija koju ona odredi ne izvrši provjeru zakonitog utvrđivanja otkupne cijene stana u roku iz stava 3. ovog člana, smatraće se da je otkupna cijena pravilno utvrđena.

Član 18.

(1) Sud koji vrši ovjeru potpisa na ugovoru o otkupu stana dužan je primjerak ovjerenog ugovora, zajedno sa ispravama na osnovu kojih je zaključen, dostaviti pravobraniocu i Fondu stanovanja Republike Srpske (u daljem tekstu: Fond).
(2) Pravobranilac je dužan da podnese tužbu nadležnom sudu radi poništenja ugovora koji je zaključen suprotno odredbama ovog zakona.

Član 19.

(1) Ugovor o otkupu stana je pravni osnov za sticanje prava svojine na stanu kao posebnom dijelu zgrade, prava zajedničke svojine na zajedničkim dijelovima i uređajima zgrade i prava korišćenja na pripadajućem zemljištu, pod uslovima i na način određen zakonom.
(2) Prava iz stava 1. ovog člana stiču se upisom u javnu evidenciju, odnosno polaganjem ugovora kod organa uprave nadležnog za poslove katastra i upisom u knjigu o položenim ugovorima.
(3) Uspostavljanje i vođenje knjige položenih ugovora uređuje se pravilnikom koji donosi direktor Republičke uprave za geodetske i imovinsko-pravne poslove.

Član 20.

(1) Kupcu prestaje stanarsko pravo na stanu u kojem stanuje danom sticanja prava svojine na stanu.
(2) U slučaju poništenja ili raskida ugovora, dotadašnji kupac nastavlja da koristi stan kao zakupac.

3. Otkupna cijena

Član 21.

Otkupna cijena stana utvrđuje se ugovorom u zavisnosti od:
a) vrijednosti stana utvrđene prema odredbama ovog zakona,
b) položajne pogodnosti stana,
v) amortizacije stana,
g) visine uloženih sredstava u stan i
d) popusta koji se priznaju kupcu.

Član 22.

(1) Vrijednost stana, u smislu ovog zakona, utvrđuje se