ZAKON

O DRŽAVNIM STANOVIMA NA KOJIMA NE POSTOJI STANARSKO PRAVO

(Objavljeno u "Sl. glasnik RS", br. 98 od 03 oktobra 2011)

I- OSNOVNE ODREDBE

Član 1.

(1) Ovim zakonom utvrđuju se uslovi i postupak vraćanja stanova u državnoj svojini na kojima ne postoji stanarsko pravo ili pravo raspolaganja, radi davanja stana u zakup ili otkup.
(2) Stanovi iz stava 1. ovog člana su stanovi koji su na osnovu Zakona o prestanku primjene Zakona o korišćenju napuštene imovine - Prečišćeni tekst ("Službeni glasnik Republike Srpske", broj 16/10) dati na upravljanje
Ministarstvu za izbjeglice i raseljena lica (u daljem tekstu: Ministarstvo), radi dodjele na privremeno korišćenje kao alternativni smještaj izbjeglim i raseljenim licima, a na kojima je prestalo stanarsko pravo zbog nepodnošenja zahtjeva u propisanom roku ili zbog odbijanja, odbacivanja ili odustajanja od podnesenog zahtjeva za vraćanje stana, kao i stanovi na kojima je prestalo stanarsko pravo, a koji nisu korišćeni za alternativni smještaj i stanovi koje bespravno koriste treća lica.

Član 2.

(1) Stanovi iz člana 1. ovog zakona koji su pod upravom Ministarstva vraćaju se u posjed nosiocima prava raspolaganja koji to pravo imaju u smislu ovog zakona, u roku od šest mjeseci od dana stupanja na snagu ovog zakona.
(2) Stupanjem na snagu ovog zakona Ministarstvo nema pravo na nove dodjele stanova kojima upravlja, a pravo upravljanja stanom prestaje danom predaje stana nosiocu prava raspolaganja iz člana 3. ovog zakona.
(3) Postupak vraćanja u posjed i primopredaju stana vrše ovlašćeni predstavnici Ministarstva i nosioci prava raspolaganja.

Član 3.

Nosiocem prava raspolaganja u smislu ovog zakona smatra se: Republika Srpska (u daljem tekstu: Republika), jedinica lokalne samouprave na čijoj se teritoriji stan nalazi, javno preduzeće, javna ustanova i drugo pravno lice u većinskom vlasništvu Republike koje je stan nabavilo ili je po drugom osnovu steklo pravo raspolaganja stanom.

Član 4.

Stanovi iz člana 1. ovog zakona koji su vraćeni u posjed nosiocima prava raspolaganja daju se u zakup korisnicima u skladu sa ovim zakonom, Zakonom o privatizaciji državnih stanova i opštim aktom nosioca prava raspolaganja kojem je stan vraćen.

II- POSTUPAK VRAĆANjA STANOVA

Član 5.

(1) Za sve stanove iz člana 1. ovog zakona kojima je privremeno upravljalo Ministarstvo nosioci prava raspolaganja iz člana 3. ovog zakona dužni su da podnesu zahtjev za vraćanje stanova na kojima su imali pravo raspolaganja ili svojstvo davaoca stana na korišćenje, u roku od 60 dana od dana stupanja na snagu ovog zakona.
(2) Preduzeća, javne ustanove i druga pravna lica u većinskom vlasništvu Republike iz člana 3. ovog zakona dužni su da uz zahtjev prilože dokaz da nisu privatizovani ili da njihov program privatizacije nije odobrio organ nadležan za privatizaciju.
(3) Državni stan koji je isknjižen iz početnog bilansa stanja za privatizaciju preduzeća ne može se vratiti preduzeću ili drugom pravnom licu iz stava 2. ovog člana.

Član 6.

(1) Ministarstvo je dužno da u roku od 60 dana od dana stupanja na snagu ovog zakona izvrši popis svih stanova iz člana 1. stav 2. ovog zakona na kojima je imalo pravo upravljanja, a za koje raniji nosilac prava raspolaganja nije utvrđen ili je prestao da postoji.
(2) Popis stanova iz stava 1. ovog člana vrši se na osnovu raspoloživih podataka u evidenciji Ministarstva i iz podataka podnesenih zahtjeva, a objavljuje u "Službenom glasniku Republike Srpske", glasniku jedinice lokalne samouprave, i na oglasnoj tabli nadležnog opštinskog odsjeka Ministarstva i u sredstvima javnog informisanja.

Član 7.

Ako nosilac prava raspolaganja ne podnese zahtjev za vraćanje stana ili mu zahtjev bude odbijen ili odbačen, stan se vraća na raspolaganje jedinici lokalne samouprave.

Član 8.

(1) Postupak vraćanja stana nosiocu prava raspolaganja vodi se u skladu sa odredbama Zakona o opštem upravnom postupku ("Službeni glasnik Republike Srpske", br. 13/02, 87/07 i 50/10), ako ovim zakonom nije drugačije propisano.
(2) Rješenje o vraćanju stana iz stava 1. ovog člana donosi nadležni organ Ministarstva u skraćenom postupku, u roku od 30 dana od dana prijema zahtjeva.

Član 9.

Rješenje o vraćanju stana nosiocu prava raspolaganja sadrži:
a) odluku o vraćanju stana nosiocu prava raspolaganja,
b) odluku o prestanku prava korišćenja stana za privremenog korisnika,
v) odluku o pravu privremenog ili bespravnog korisnika stana na drugi vid alternativnog smještaja i
g) rok za iseljenje privremenog ili bespravnog korisnika stana, koji ne može biti duži od 90 dana.

Član 10.

(1) Rješenje o vraćanju stana nadležni organ Ministarstva dostavlja podnosiocu zahtjeva i privremenom ili bespravnom korisniku stana.
(2) Žalba protiv rješenja iz stava 1. ovog člana izjavljuje se Ministarstvu u roku od 15 dana od dana prijema rješenja, a žalba ne odgađa izvršenje rješenja.

Član 11.

(1) Datum i vrijeme primopredaje stana slobodnog od lica i stvari utvrđuje nadležni organ Ministarstva u skladu sa donesenim rješenjem i o tome obavještava nosioca prava raspolaganja i privremenog ili bespravnog korisnika stana.
(2) O primopredaji stana slobodnog od lica i stvari između Ministarstva i nosioca prava raspolaganja sastavlja se zapisnik, koji je sa rješenjem o vraćanju stana osnov za dalje raspolaganje i korišćenje stana vraćenog prema odredbama ovog zakona.

Član 12.

(1) Ako se privremeni korisnik stana koji nije korišćen za alternativni smještaj izbjeglih i raseljenih lica ili bespravni korisnik stana ne iseli u roku iz člana 9. tačka g) ovog zakona, na zahtjev nosioca prava raspolaganja organ jedinice lokalne samouprave nadležan za stambene poslove donosi rješenje o ispražnjenju i predaji stana u roku od osam dana od