ZAKON
O CIVILNOJ ZAŠTITI
(Objavljen u "Sl. glasniku RS", br. 26 od 21. maja 2002, 39/03, 29/10)
I- OSNOVNE ODREDBE
Član 1.
Ovim zakonom uređuje se sistem civilne zaštite Republike Srpske (u daljem tekstu: Republika), prava i dužnosti građana, državnih i drugih organa, privrednih društava i drugih pravnih lica, organizacija civilne zaštite, popuna, materijalno opremanje i evidencija, osmatranje i obaveštavanje, obučavanje i osposobljavanje, programiranje i planiranje, mobilizacija civilne zaštite, finansiranje civilne zaštite, inspekcijski nadzor, radni odnosi, priznanja i nagrade u civilnoj zaštiti i druga pitanja od značaja za zaštitu i spašavanja ljudi i materijalnih dobara.
Sistem civilne zaštite obuhvata programiranje, planiranje, organizovanje, obučavanje i osposobljavanje, sprovođenje, nadzor i finansiranje mera i aktivnosti za zaštitu i spašavanje od prirodnih i drugih nesreća s ciljem sprečavanja opasnosti, smanjenja broja nesreća i žrtava, te otklanjanja i ublažavanja štetnih delovanja i posledica nastalih od prirodnih i drugih nesreća.
Poslovi zaštite i spašavanja ljudi i materijalnih dobara od prirodnih i drugih nesreća su od opšteg interesa za Republiku.
Član 2.
U smislu ovog zakona utvrđuju se sledeći pojmovi:
1. civilna zaštita je planski organizovan deo sistema zaštite od prirodnih i drugih nesreća koja obuhvata organizovanje, pripremanje i učešće građana, preduzeća i drugih pravnih lica i profesionalnih službi, organizacija i udruženja na zaštiti i spašavanju ljudi i materijalnih dobara i životne sredine od elementarnih nepogoda, drugih nesreća većih razmera i ratnih dejstava. Civilna zaštita i druge delatnosti zaštite od prirodnih i drugih nesreća su humanitarne i nevojne prirode,
2. prirodne nepogode podrazumevaju događaje na koje ljudski faktor ne može uticati: zemljotres, poplava, visok sneg i snežni nanosi, olujni vetar, grad, prolom oblaka, klizište, suša, hladnoća te masovne pojave ljudskih, životinjskih i biljnih bolesti,
3. tehničko-tehnološke nesreće podrazumevaju događaje koji su izmakli kontroli kod obavljanja delatnosti ili upravljanju sredstvima za rad i rad sa opasnim materijama, naftom i njenim derivatima i energetskim plinovima prilikom njihove proizvodnje, prerade, upotrebe, skladištenja, pretovara, prevoza ili uklanjanja čija posledica je ugrožavanje ljudi i materijalnih dobara,
4. druge nesreće podrazumevaju nesreće u drumskom, železničkom, vazdušnom ili rečnom saobraćaju, požar, rudarska nesreća, rušenje brana i druge nesreće koje prouzrokuje čovek svojim aktivnostima, ratna dejstva, vanredno stanje ili drugi oblik masovnog uništavanja ljudi i materijalnih dobara.
Član 3.
Republika obezbeđuje izgradnju jedinstvenog sistema civilne zaštite na teritoriji Republike u skladu sa ovim zakonom i drugim propisima, planovima i drugim dokumentima kojim se uređuju pitanja organizacije, razvoja, pripremanja i upotrebe snaga i sredstava civilne zaštite.
Svi vidovi sistema civilne zaštite zasnivaju se i izvode u skladu sa načelima međunarodnog humanitarnog prava i međunarodnog prava o zaštiti ljudi i materijalnih dobara od prirodnih i drugih nesreća kao i preuzetim međunarodnim obavezama.
Član 4.
Osnovni zadaci sistema civilne zaštite u smislu ovog zakona su:
1. otkrivanje, praćenje i sprečavanje opasnosti koje mogu nastati od prirodnih i drugih nesreća,
2. osmatranje i obaveštavanje o pretećim opasnostima i davanje uputstava za zaštitu i spašavanje,
3. obučavanje i osposobljavanje za civilnu zaštitu,
4. organizovanje i opremanje snaga civilne zaštite,
5. pozivanje i aktiviranje snaga i sredstava civilne zaštite,
6. otklanjanje posledica prirodnih i drugih nesreća do osiguranja osnovnih uslova za život,
7. nadzor nad sprovođenjem propisa civilne zaštite,
8. pružanje i traženje pomoći u slučaju prirodnih katastrofa i drugih nesreća i saradnja sa Federacijom BiH, susednim zemljama, zemljama JIE, ostalim zemljama Evrope i sveta, međunarodnim, humanitarnim i nevladinim organizacijama.
Član 5.
Zadatke civilne zaštite obavljaju građani, državni organi, privredna društva i druga pravna lica, službe, jedinice i poverenici civilne zaštite u skladu sa svojim pravima i obavezama kao i druge humanitarne i nevladine organizacije.
U slučaju prirodnih i drugih nesreća zaštita i spašavanje ljudskih života ima prioritet u odnosu na sve druge zaštite.
U slučaju prirodne i druge nesreće svako je dužan pomagati u skladu sa svojim mogućnostima i sposobnostima.
Član 6.
Republika neposredno i posredstvom nadležnih organa Bosne i Hercegovine ostvaruje međunarodnu saradnju radi obavljanja zaštite od prirodnih i drugih nesreća, naročito zaključivanjem međunarodnih ugovora i obaveštavanjem drugih država o opasnostima i posledicama prirodnih i drugih nesreća i po potrebi pružanjem ili traženjem pomoći u zaštiti i spašavanju ljudi i materijalnih dobara.
Svi vidovi zaštite od prirodnih i drugih nesreća zasnivaju se i izvode u skladu sa načelima međunarodnog humanitarnog prava i međunarodnog prava o zaštiti ljudi, životinja, kulturnih dobara i okoline od opasnih uticaja, prirodnih i drugih nesreća kao i preuzetih međunarodnih obaveza.
Član 7.
Dan civilne zaštite Republike je 1. mart - Međunarodni dan civilne zaštite.
II- PRAVA I DUŽNOSTI GRAĐANA
Član 8.
Za zaštitu od prirodnih i drugih nesreća građani imaju pravo i dužnost učestvovati u civilnoj zaštiti, davati materijalna sredstva i obučavati se za ličnu i uzajamnu zaštitu kao i za sprovođenje propisanih mera civilne zaštite.
Pored prava i dužnosti iz stava 1. ovog člana, građani imaju pravo i dužnost:
1. da saglasno zakonu i planovima civilne zaštite budu raspoređeni u službe, jedinice i za poverenike civilne zaštite Republike, opštine, privrednih društava i drugih pravnih lica (u daljem tekstu: nosioci zadataka civilne zaštite);
2. da se odazovu pozivu nadležnog organa civilne zaštite;
3. da daju podatke značajne za civilnu zaštitu koje saznaju ili primete i hitno ih dostave nadležnoj službi za osmatranje i obaveštavanje ili organima Republike, grada ili opštine;
4. da daju podatke potrebne za vođenje evidencije u oblasti civilne zaštite, kao i da, u roku od osam dana od dana nastale promene, prijave promene koje se odnose na prebivalište, adresu stana, zasnivanju i prestanku radnog odnosa i druge podatke od značaja za civilnu zaštitu.
Član 9.
U izvršavanju zadataka civilne zaštite dužni su učestvovati radno sposobni građani od 18 do 60 godina starosti (muškarci), odnosno 55 godina (žene).
U civilnu zaštitu ne raspoređuju se:
1. lica raspoređena u oružane snage;
2. radnici zaposleni u institucijama i organima Bosne i Hercegovine i policije Republike;
3. radnici pravosudnih organa i ustanova za izvršenje krivičnih sankcija;
4. trudnice, majke i samohrani roditelji koji imaju jedno dete mlađe od sedam godina života, odnosno dvoje ili više dece mlađe od 10 godina života kao i staraoci ovoj deci bez roditelja;
5. lica ocenjena nesposobnim za učešće u civilnoj zaštiti;
6. staraoci starim i iznemoglim licima;
7. strani državljani.
Član 10.
Zdravstvenu sposobnost građana za obavljanje zadataka civilne zaštite utvrđuju nadležne zdravstvene ustanove u skladu sa stavom 2. ovog člana.
Vlada Republike donosi propis o