(Objavljen u "Sl. glasniku SRS", br. 20/77, 24/85, 6/89 i "Sl. glasniku RS", br. 53/93, 67/93, 48/94 i 101/2005)
I. OPŠTE ODREDBE
Član 1.
Sahranjivanje umrlih, određivanje i stavljanje van upotrebe groblja, održavanje i uređenje groblja i krematorijuma vrši se na način utvrđen propisom skupštine opštine, donetim u skladu sa načelima ovog zakona i drugim propisima koji se odnose na sahranjivanje i groblja.
Član 2.
Sahranjivanje umrlih može se vršiti samo na groblju.
Van groblja se može izvršiti pokopavanje samo u slučajevima predviđenim posebnim zakonom ili na zakonu zasnovanom odlukom skupštine opštine.
Član 3.
Sahranjivanje se vrši u skladu sa odgovarajućim sanitarnim propisima, a na način koji odgovara pijetetu prema umrlom, dostojanstvu mesta na kojem on počiva i uz poštovanje osećanja srodnika umrlog i drugih osoba koje su bile bliske sa umrlim.
Pod sahranjivanjem, u smislu ovog zakona, smatra se pokopavanje posmrtnih ostataka umrlog, odnosno spaljivanje posmrtnih ostataka i ostavljanje pepela na određena mesta i druge radnje koje se u tom cilju preduzimaju.
Član 4.
Grobljem se, u smislu ovog zakona, smatra zemljište koje je odgovarajućim urbanističkim planom ili odlukom skupštine opštine određeno za sahranjivanje umrlih.
Urbanističkim planom ili odlukom iz stava 1. ovog člana, utvrđuju se lokacija i urbanističko-tehnički uslovi za podizanje objekata neophodnih za vršenje pogrebne delatnosti (mrtvačnice, prodavnice i drugi objekti), komunalnih uređaja i instalacija, spoljnih i unutrašnjih saobraćajnica, za određivanje grobnih mesta, za izgradnju grobnica, drugih spomen objekata i za podizanje spomenika.
Prilikom određivanja zemljišta za groblje mora se posebno voditi računa o zaštiti izvorišta za snabdevanje vodom, objekata za snabdevanje vodom za piće, geološkom sastavu tla, kao i o sanitarnim i drugim uslovima propisanim za podizanje groblja.
Član 5.
Groblja se moraju koristiti u skladu sa opštim uslovima kojima se obezbeđuju njihova namena, korišćenje i drugi uslovi utvrđeni zakonom, odnosno odlukom skupštine opštine u skladu sa zakonom.
Član 6.
Poslove pogrebne delatnosti i uređivanja i održavanja groblja vrše organizacije udruženog rada kojima je skupština opštine poverila vršenje ovih poslova.
Uređivanje i održavanje groblja skupština opštine može poveriti i mesnoj zajednici.
Član 7.
Prilikom sahranjivanja mogu se vršiti verski obredi koji nisu u suprotnosti sa propisima o pravnom položaju verskih zajednica.
Član 8.
Zabranjeno je podizanje spomenika i drugih grobnih znakova kojima se na neposredan ili posredan način označava pripadnost poginulog, odnosno umrlog lica neprijateljskim pokretima uperenim protiv narodnooslobodilačke borbe Jugoslavije, odnosno na drugi način označava njegovo učešće upereno protiv te borbe, ili se označava njegova neprijateljska delatnost protiv društvenog uređenja i bezbednosti Socijalističke Federativne Republike Jugoslavije.
Zabranjeno je na spomenike ili druge grobne znakove stavljati podatke, natpise, fotografije i druge znakove (simbole) kojima se na neposredan ili posredan način označava pripadnost poginulog, odnosno umrlog lica neprijateljskim pokretima uperenim protiv narodnooslobodilačke borbe Jugoslavije, odnosno na drugi način označava njegovo učešće protiv te borbe, ili se označava njegova neprijateljska delatnost protiv društvenog uređenja i bezbednosti Socijalističke Federativne Republike Jugoslavije.
Zabranjeno je podizanje spomenika i drugih grobnih znakova, odnosno njihovo obeležavanje natpisima ili drugim grobnim znakovima u slučajevima kad oni imaju antisocijalistički i neprijateljski sadržaj, ili se njima na drugi način povređuju patriotska osećanja ili idejno-političko i samoupravno opredeljenje radnih ljudi i građana, naroda i narodnosti Socijalističke Federativne Republike Jugoslavije.
Zabranjena je izrada obeležja i znakova za obeležavanje grobova i spomenika iz st. 1. do 3. ovog člana.
II. SAHRANjIVANjE
Član 9.
Sahranjivanje se može izvršiti posle utvrđivanja smrti na način određen posebnim propisima.
Sahranjivanje se može izvršiti najranije po isteku 24 časa od momenta nastupanja smrti.
Član 10.
Pokopavanje posmrtnih ostataka umrlog vrši se na groblju koje je u upotrebi.
Groblje u upotrebi koje se nalazi u gradu, naselju gradskog karaktera, ili u turističkom mestu mora imati prostoriju koja služi za čuvanje posmrtnih ostataka umrlog do sahranjivanja i ispraćaj posmrtnih ostataka (u daljem tekstu: mrtvačnica).
Član 11.
Odobrenje za pokopavanje u određeno groblje i grobno mesto daje nadležni organ opštine, odnosno organizacija udruženog rada koja vrši poslove pogrebne delatnosti, uređivanje i održavanje groblja, ili mesna zajednica kojoj je povereno vršenje poslova uređivanja i održavanja groblja.
Sahrana spaljenih posmrtnih ostataka umrlog vrši se ostavljanjem pepela na određena mesta.
Član 12.
Posmrtni ostaci, po uređenoj smrti, prenose se na groblje i do sahrane čuvaju u mrtvačnici, ako na groblju postoji mrtvačnica.
Posmrtni ostaci mogu se, sa odobrenjem verske zajednice, čuvati i u crkvama, kapelama i drugim objektima koji su namenjeni za vršenje verskih obreda do sahrane.
Pre sahranjivanja, posmrtni ostaci mogu biti izloženi na određenom mestu van groblja, radi ukazivanja posebnih posmrtnih počasti, ako sahranjivanje organizuje društveno-politička zajednica ili po odobrenju nadležnog organa opštine.
Član 13.
Spaljivanje posmrtnih ostataka može se vršiti ako je takvu želju za života izjavilo umrlo lice ili po nalogu lica koje je dužno da sahrani umrlog (član 14).
Spaljivanje posmrtnih ostataka ne može se vršiti ako je umrli za života izrazio želju da se njegovi posmrtni ostaci ne spaljuju.
Spaljivanje posmrtnih ostataka lica koja nisu umrla prirodnom smrću, može se izvršiti samo po odobrenju organa nadležnog za pokretanje ili vođenje krivičnog postupka.
Član 14.
Sahranjivanje umrlog dužni su da obezbede njegovi srodnici, odnosno lica koja bi prema važećim propisima bila obavezna da ga izdržavaju, odnosno da se o njemu staraju ili druga fizička i pravna lica koja preuzmu obavezu da obezbede sahranjivanje, odnosno koja su dužna da se o tome staraju.
Ako ne postoje lica iz stava 1. ovog člana, ili ako lica koja su dužna da izvrše sahranjivanje to odbiju, ili nisu u mogućnosti da sahranjivanje obezbede, sahranjivanje će izvršiti organizacija udruženog rada koja vrši poslove pogrebne delatnosti i uređivanje i održavanje groblja, ili mesna zajednica kojoj je povereno vršenje tih poslova, ili nadležni organ opštine u mestu u kome je lice umrlo, odnosno gde su posmrtni ostaci nađeni.
U slučaju iz stava 2. ovog člana prijavljivanje sahrane, utvrđivanje identiteta umrlog i upis u matičnu knjigu umrlih vrši nadležni organ opštine.
Član 15.
Troškove sahranjivanja snose lica koja su bila dužna da umrlog za života izdržavaju ili da se staraju o njegovom sahranjivanju.
Ako ne postoje lica koja su dužna da obezbede sahranjivanje (član 14. stav 1) troškove sahranjivanja snosi opština na čijoj teritoriji je umrli imao poslednje prebivalište, a ako se ne može utvrditi poslednje prebivalište umrlog, troškove snosi opština na čijoj je teritoriji umrlo sahranjeno lice, odnosno na čijoj teritoriji su nađeni posmrtni ostaci umrlog.
Opština koja je obezbedila sahranjivanje umrlog lica ima pravo na naknadu troškova od lica koja su bila dužna da obezbede sahranjivanje (član 14. stav 1), odnosno iz zaostavštine umrlog.
III. GROBLjA
Član 16.
Svako naseljeno mesto, po pravilu, ima groblje.
Izuzetno, u jednom naseljenom mestu mogu se odrediti i posebna groblja, čije se uređenje, održavanje i korišćenje reguliše posebnim propisima (groblja boraca narodnooslobodilačkog rata, groblja sa posebnim memorijalnim obeležjima i sl.).